4 Ποίηση - Μαντινάδες

Είναι ευρέως γνωστό ότι το χωριό μας βρίθει από ποιητές και μαντιναδώρους!! Ιστορίες ολόκληρες έχουν περάσει από γενιά σε γενιά μέσα από μαντινάδες...Βέβαια και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές όλο και κάποια μαντινάδα μπορεί να σας έρθει στο μυαλό....

Αυτός λοιπόν ο χώρος εδώ δημιουργήθηκε με σκοπό να αποτυπώσουμε παλιές και νέες μαντινάδες που ακούστηκαν στο χωριό μας....Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να γράψει σε σχόλιο από κάτω, ότι μαντινάδα του κατέβει στο κεφάλι. Φυσικά εννοείται πως απαγορεύονται δια ροπάλου οι χυδαίες....

Εμείς θα ανεβάσουμε φυσικά εδώ και τις πιο αξιόλογες από τις μαντινάδες που υπάρχουν στο μητρικό piles.gr....Επίσης τώρα και με την άνεση που μας δίνουν οι νέες δικτυακές τεχνολογίες, μπορούμε να κάνουμε πολλά ωραία πράγματα ώστε να τονώσουμε το ενδιαφέρον σας για να μας στείλετε όμορφα στιχάκια.....

Λεπτομέρειες σε λίγο καιρό...Προς το παρόν, γράφτε μας μαντινάδες σε σχόλιο...

------------------------------------------------

Ω! Παναγία των Πυλών
και συ Σταυρέ της βρύσης,
πάντοτε να εύχεστε
ξενε μας να γυρίσεις

---------------------------------------------

Μαντινάδες Γιώργη Χρυσούλη

(φωτογραφία ο ίδιος....)

Αυτές οι μαντινάδες... εκτός του ότι ο ίδιος ο Γιώργης ο Χρυσούλης τις έχει γράψει σε δικό του τετράδιο μαζί με άλλες, τις έχει και μαγνητοφωνημένες ζωντανά μέσα στο καφενείο του Τρικούπη ο Νίκος ο Παπανικολάου το 1968.

" Χρυσούλης ονομάζουμαι

 και Γιώργης τ' όνομά μου

 κι απ' τις Πυλές κατάγονται

 τα πατρογονικά μου " .....

Φεύγουμε στην Αμερική, 
πάμε στην Αυστραλία 
για να υποστηρίζουμε
 δεύτερα μεγαλεία

 Εγώ φτωχός μα μερακλής
πεντάρα δεν με νοιάζει,
πλούσια την έχω την καρδιά
 που με διασκεδάζει 


Κι' ως για το μερακλίκη μου 
κρύβγω το μα δεν κρύβγεται 
το έρημο μερακλίκη
 και μ' άφησε την ζέπι μου με δίχως μεταλίκη 


Κι ως για το μερακλίκη μου, 
φτωχός είμαι στην ζέπι μου και πλούσιος στη καρδιά μου. 
Κι ως για το μερακλίκη μου
 το 'βρα 'πο την νονά μου."

"Χρυσή....Χρυσάφι.. το 'νομα
 και του Βαρύκα κόρη 
κι είναι του Μάλτα σύζυγος 
από το Μεσοχώρι "

" Η Κάρπαθος είναι καλή
 χειμώνα καλοκαίρι 
αμέ την περιχαίρονται 
μόνο οι γριές κι οι γέροι "


" Αν είναι κι από τους παλιούς
 που 'ναι τιραννισμένοι, 
άλλοι πονούν τα πόδια τους
 κι άλλοι είν' στομαχιασμένοι "
------------------------------------
" Αν είν' και για τα τάλαρα, 
πουλιά 'ναι και πετούσοι, 
μέσα στη ζέπι καενός 
ποτέ δεν σταματούσοι"
-------------------------------------
" Όλοι ζητάνε πρόσκληση
 να πα να καζαντήσουν 
, μεγάλη μου θα 'ν η χαρά
 οπίσω σαν γυρίσου "
-------------------------------------
" Αν επιστρέψου μερικοί
 θάρθου να σεργιανίσου
 να βρούνε πα και κει συκές
 να τις εξεχαλίσου "


" Φεύγουν οι γριές...φεύγουν οι νιές
 φεύγουν κι οι παντρεμένες
 φεύγουν κι οι χηρευάμενες
 κι οι αρραβωνιασμένες "
-----------------------------------
" Είναιν η πολυτέλεια
 που την υποστηρίζου
 και φεύγου 'που το τόπο μας
 και δεν ξανα(γ)υρίζου"
------------------------------------
" Αφήνουσοι τα σπίτια τους
 κλειστά κι αραχνιασμένα 
και πα να καζαντήσουσοι
 το πλούτον εις τα ξένα"
-------------------------------------
" Περίφανή μου Καρπαθιά
 ποιά θα 'ναιν η χαρά σου
 που τά 'φηκες τα σπίτια σου
 και τα νοικοκιριά σου;"
-------------------------------------
" Φεύγω για να πολιτευτώ
 και χώρες να (γ)'υρίζω
 κι όχι στον ήλιο του Μαγιού
 στη κάψα να θερίζω"
--------------------------------------
" Γύρισε στα σπίδια σου
 και στα νοικοκιριά σου, 
γιατ' είναι μια κακιά (α)φορμή
 να χάσεις τα παιδιά σου"


Η πρόσκλησης εγκρίθηκε
 και το παιί μου φεύγει
 και πάει στην Αμερική
 τάλαρα να μαζεύγει.

Άμε παιί μου στο καλό
 γλύωρα να (γ)υρίσεις
 το κιλιμάτο το τουβρά
 τάλαρα να (γ)εμίσεις.

Πάει το παιί με το τουβρά,
 πάει και το καλάθι
 και το παιί στη ξενιτειά
 άραγες μην εχάθει;

Νομίζουσοι τα τάλαρα
 η στη κοπριά φυτρώνου
 και με μεγάλη τος χαρά
 επάσοι να μαζώνου.

Απού φο(β)άται τη δουλειά
 και δε τη κάνει χάζι,
 χρόνια θε να καρδιοχτυπά
 να βαριαναστενάζει.


Πρέπει και να ξενιτευτούμε
 αλλά και τα πίσω να τιρούμε
 και τη βάση να κρατούμε.

Ο κορμός έχει σαπίσει
 και πολλά σπίτια 'χει κλείσει,
 εριμόσασει τα γονικά μας,
 φεύγουσοι και τα παιδιά μας, πές μου τι τα κέρδιτά μας.

Αν είναι για τα γονικά
 για τα κανακαρίκια
 να τα πουλάς δε γίουσει
 τέσσαρα μεταλίκια.

Τα 'φήκα στους 'σοπάνιες
 και κάνουτα χανάλι
 να μπένου που την μια μεριά
 να βγαίνου που την άλλη.

Για τις περιουσίες μας
 πεντάρα δεν αξίζου
 και τα παιδιά μας να 'ρωτάς
 που πα δεν εγνωρίζου !


Αν έρτουσοι και μερικοί
 κι είναι να πεντρευτούσοι
 και το φαί του γάμου τους
 που φάασοι κι εκείνο το χρωστούσοι.


Αν έρτουσοι και μερικοί 
κι είναι να πεντρευτούσοι 
και το φαί του γάμου τους 
που φάασοι στη θάλασσα ξερνούσοι.


Πριν απεράσουν οι οχτώ
 τά 'χου μπαγλαρισμένα,
 στο κοχλιά το πετεινό
 τά 'χουσοι φορτωμένα.


Του Κανακάρη ο πρωτογιός
 του πρωτοκανακάρη
 το 'χει εξευτελιστικό
 για να λαλεί ζευγάρι.

Εμένα απού με θωρείς
 εγώ λαλώ ζευγάρι
 για να μου κάνει η Χαζινιά
 κουλούρες το σιτάρι.

Αμέ τώρα τα πουλήσαμε
 για να πολητευτούμαι
 το σιταρένιο το ψωμί
 δε θα το ξανά 'ούμε.

Δυο μίλια πάει ο μέρμιγκας
 για νά 'βρει τη τροφή του
 και τη τραβά και με χαρά
 και πάει στο κελί του.

Να 'φήκομε τη χαραή
 και τη προβιά στα ξένα, 
να χαίρεστε τα τάλαρα 
τις λίρες σας πούχετε συναμένα.


Το κόλιο που κάνετε
 με ξενικό σιτάρι,
 στον Άδη δε το δέχοντε
 να τό'χεται χαμπάρι.

Επόθανε ο πάππους σου
 κι εμένα ο 'ικός μου,
 πεντάρα δεν αξίζει πια
 τ' αμπελοχώραφό μου.

Στάβλους εχτίζαν οι παλιοί,
 χωράφια εχτιμημένα, 
τώρα 'ναι πέτρες, πεύκοι και χλαδιά,
 αράδα ερημομένα.

Άααααααααα!!! καλά 'ναι και τα γράμματα...
μα πρέπει να γνωρίζεις
 το χώμα κανακάρη μου να το μετα(γ)υρίζεις
 κι εσύ όμορφη κανακαρά 
το Μάη να θερίζεις.

Δεν πιάνει το δρεπάνι της 
να πάει να θερίσει ! 
Καλός γαμπρός στο σπίτι της 
δεν πάει να πατήσει.

Σκαμπίλη όταν παίζουσοι, 
όμορφα στολισμένοι, 
τάλαρα στέλνεται πολλά
 εσείς ξενιτεμένοι.


Θα 'ρθεί κι εμένα η ώρα μου, 
που θε να καζαντίσω, 
δίπλα στα πανοπύθια μου 
σαν πάω και κα(θ)ήσω.

Έχω ένα Ιντικό καρύ, 
χρόνια 'ναι φυλαμένο, 
απού 'τανε του πάππου μου τ' αφέντη μου 
τω(ν) μοιριοβλοημένω(ν).

Πιάσε παιί μου τα χωριά
 χώρες και πολιτείες
 και κέρνα τους με το καρύ 
όπού βρεις μερακλείες.

Τα (τ)σεέκια όμποιες
 τα λάβουσοι κόφτουν οι στα Πη(γ)άδια, 
για να πρωτο(αγ)οράσουσοι 
πούδρες και κοκκινάδια.

(Δ) Έν εί(δ)α 'γώ στο τόπο μας
 νά 'χου μαλιά κομμένα
 και νά 'χου και τα χείλη τος
 με τον ακνά βαμένα.

Έβαψες και τα χείλη σου, 
κίκοψες τα μαλιά σου, 
σαν τι θα βρού ταχέρια μου 
απάνω σου να πιάσου.

Εκόψασοι και τα μαλιά, 
εβάψα και τα χείλη
 και τις παλιές νοικοκιρές
 εκάμασοι ρεζίλη.

Σπίδια των Αμερικανών, 
όμορφα στολισμένα 
κι ότι κι αν φάει ο ποντικός
 τά 'χουν αορασμένα.

Σαν τι θα βρεις στα σπίτια μας
 εκτός απ' (ε)όνα λάδι
 κι αυτό 'ναι κόπος των παλιών
 που κοίτωνται στον Άδη.


Καλά τα λογαριάζουμε, 
καλά τα μελετούμε 
στο τέλος του λογαριασμού 
μηδενικά θα βρούμε.


Στη ξενιτειά εγύριζα 
45 χρόνια
 κί 'φηκα και τη Χαζινιά
 με μαραμένα κλώνια.

Τώρα 'ρτα γέρος και κουφός
 π' αν ήτο νά 'χαι γνώση, 
να μου χτυπά στην κεφαλί 
και να με ξεκλειώσει.

(Για τα δόντια)
Τώρα φορώ τα ψεύτικα
 τα νεκροφυτεμένα, 
απού 'ναι με ψαρόκολα
 και γύψο καομένα.

Καλά τα λογαριάζουμε, 
καλά τα μελετούμε 
στο τέλος του λογαριασμού 
μηδενικά θα βρούμε.


********* Γεώργιος Ι. Χρυσούλης. *********


Επεξεργασία, Καταγραφή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΩΡΑΙΤΗΣ


(Many many Thanks Βασίλη....)

Related Posts :