Δευτέρα 30 Απριλίου 2012
Κυριακή 29 Απριλίου 2012
0 Άλλα της Μάγκες.....
Έντε λα μαγκέτε Bοτανίκ
Ο Μπάρμπα Θωμάς (Γρ. Μπιθικώτσης).
Mena Me Lene Perikli
Παρασκευή 27 Απριλίου 2012
0 Lógos Dr. Rath Berlin 2012 ellàda (Greece)
The chemical- pharma- oil- cartel (english subtitles) 1/5
Το Βιντεο που ΠΡΕΠΕΙ να δουν ΟΛΟΙ οι ΕΛΛΗΝΕΣ!
Από==>
Πέμπτη 26 Απριλίου 2012
Τετάρτη 25 Απριλίου 2012
Τρίτη 24 Απριλίου 2012
0 Μυρίζει νοθεία στις εκλογές. Άλλο θα ψηφίσουμε και άλλο θα δείξουν τα… κομπιούτερ.
Εμείς βαρέσαμε το καμπανάκι εδώ Ποιος του υποσχέθηκε ότι θα τον..βάλει στην βουλή; Τώρα ζητούν οι Ρώσοι ..παρατηρητές. Αρχίζει να… δείχνει το… έργο.
Επίσημο αίτημα Ρώσων Παρατηρητών για τις βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου κατατέθηκε στο ελληνικό Υπουργείο Εσωτερικών.
Το αίτημα το οποίο κατατέθηκε από οργάνωση-μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης, «Centre for Monitoring Democratic Processes «Quorum», αιτείται
τη σχετική διαπίστευση έτσι ώστε οι Παρατηρητές του, να μπορούν να
παρακολουθήσουν επιτοπίως τη διεξαγωγή των εκλογών.
Είναι πάντως ενδιαφέρον να δούμε, αν οι ελληνικές αρχές επιτρέψουν την παρουσία Ρώσων Παρατηρητών, δεδομένου ότι, το αίτημα είναι καθ’ όλα νόμιμο, στο πλαίσιο της αρχής της αμοιβαιότητας.
Ας μην ξεχνάμε ότι, ο «πολύς» Πέτρος Ευθυμίου, ήταν αυτός ο
οποίος σε δηλώσεις του στο BBC και σε άλλα διεθνή ΜΜΕ, υπαλλήλων του
made in usa administration, o υπουργός του Σημίτη, ο ΠΑΣΟΚος που
οδήγησε με την ψήφο του τη χώρα στην υποτέλεια και στην κατοχή από
δυνάμεις πέραν των εθνικών συνόρων, ο πολιτικός που ενεχυρίασε μαζί με
την «σοσιαλιστική» του παρέα την λαϊκή εντολή στο ΔΝΤ στην τρόϊκα και
τους διεθνείς τοκογλύφους, «άνοιξε το σοσιαλιστικό του στόμα», και
εξαπέλυσε μύδρους κατά της νομιμότητας των πρόσφατων εκλογών για τη
Δούμα, της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ως εκπρόσωπος του γνωστού και μη εξαιρετέου για τον ρόλο του,
Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ),
βασιλικότερος του βασιλέως της κυρίας του κυρίου με το στίγμα της
Λεβίνσκυ, της Χίλαρη Κλίντον, ο κ. Ευθυμίου, κατακεραύνωσε τότε τους
Ρώσους και τον Πούτιν, μιλώντας για παραβιάσεις των δημοκρατικών
διαδικασιών, κατά τη διενέργεια των ρωσικών βουλευτικών εκλογών.
Ας δούμε λοιπόν, πως θα λειτουργήσει η «Δημοκρατία» του κυρίου Ευθυμίου και των συν αυτώ, στο αίτημα των Ρώσων Παρατηρητών.
πηγη....
Κυριακή 22 Απριλίου 2012
0 1970 - 2010: 4 εποχές, για όσους δεν ξέχασαν
Την δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127,
τα Zastava, και οι μηχανές Floretta. Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ, πάντα το ονειρευόμουν αλλά ποτέ δεν το απέκτησα), και οι σώφρονες. Austin Morris Allegro! Το σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε. να στο χαλάσει.
Τόσο καλά....
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη», μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι.
Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη ...
Την δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ. Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Την δεκαετία του '00, που ήλθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις.
Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη; 150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops, flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα
ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με ..... αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας.
Και ξαφνικά έντρομοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυπάνε. Ήταν όλα μια αυταπάτη.
Τους αρέσουν τα τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων .. τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές. Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.
Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε. Εκτροχιάστηκε, όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν.
Γεννήθηκαν αργά.
πηγη.......
