Μαργαρίτα Λαζαρίδου(ἀρχικαπετάνισσα, δικαστής
τοῦ ΚΚΕ καὶ ἀπό τὰ ἐνεργότερα μέλη ὅλων τῶν γυναικείων ὀργανώσεων τοῦ
ΚΚΕ, μέλος τῆς Παγκοσμίου Δημοκρατικῆς Ὁμοσπονδίας Γυναικῶν Κ.Κ., μέλος
τῆς Πανελληνίου Ἐνώσεως Γυναικῶν τοῦ ΚΚΕ, στὸ βιβλί
ο της «Πόλεμος καὶ αἷμα», σελίδας 226-230, 233-234, 149:
«Στὶς συσκέψεις ποὺ κάναμε στὰ διάφορα τμήματα μὲ τὶς ὑπεύθυνες γυναικῶν τῶν ταγμάτων, τῶν λόχων, τῶν ταξιαρχιῶν, μαθαίναμε ὅτι οἱ μικρές κοπέλες τῶν 13, 14 καὶ 15 χρονῶν, ποὺ τις ἐπιστρατεύαμε, ἄμαθες καὶ ἀνεκπαίδευτες ὅπως ἦταν, σκοτώνονταν στὶς πρῶτες μάχες, ποὺ τις στέλναμε.Ἡ ἐντολή ἀπό «Πάνω», ἀπό τὸ Γενικό Ἀρχηγεῖο, ἦταν νὰ τους καταδικάσουμε ὅλους σὲ θάνατο. Μᾶς περίμεναν δύσκολες μάχες, ἔπρεπε μὲ τὸ μαχαίρι νὰ τα σταματήσουμε ὅλα αὐτά, ἔπρεπε νὰ επιβάλουμε τιμωρία σκληρή πρὸς παραδειγματισμό καὶ ἐκφοβισμό.Καλέσαμε τοὺς κρατουμένους καὶ ἀρχίσαμε τὶς ἀνακρίσεις.Ἦταν ὅλοι παιδιά 13 μέχρι 15 χρονῶν, ἀμούστακα, ἀνεπτυγμένα χωριατόπουλα.Πρίν ἕνα περίπου μῆνα ὁ Δημοκρατικός Στρατός, ἐπιτιθέμενος στὰ χωριά τους τα ἄρπαξε μὲ τὴν βία ἀπό τὴν ἀγκαλιά τῶν μανάδων τους.....
Ὁ Δημοκρατικός Στρατός ἔκανε ἐπίθεση τὴν νύχτα, αἰφνιδιαστικά σὲ χωριά καὶ σὲ πόλεις καὶ ἔπαιρνε ἀνεξέλεγκτα ἀγόρια καὶ κορίτσια, ἔστω κὶ ἄν ἀκόμα τὸ στόμα τους μύρισε γάλα.
Οἱ μάνες ἔκρυβαν τὰ παιδιά τους στοὺς ἀχερῶνες, στὰ μπαοῦλα, μὰ οἱ ἀντάρτες τα βρίσκανε καὶ τα παίρνανε μαζί τους στὰ βουνά. Ἀπό τὴν θαλπωρή τοῦ σπιτιοῦ τους, ἀπό τὴν μητρική ἀγκαλιά, ἀπό τὴν πατρική φροντίδα, βρίσκονταν μονομιᾶς σ' ἕνα κρύο ἀμπρί, στὸ χιόνι, στὸν παγωμένο ἀέρα τοῦ βουνοῦ, στὴν πεῖνα.Καὶ ἔπρεπε ὁ Δημοκρατικός Στρατός νὰ πολεμήσῃ μ' αὐτούς.
Τους μάθαιναν στὰ βιαστικά νὰ χειρίζονται τὸ τουφέκι καὶ τὴν χειροβομβίδα καὶ τους ῥίχνανε στὴν μάχη, ὅπου ἄμαθοι ὅπως ἦταν, σκοτώνονταν σὰν τὰ κοτόπουλα».
«Στὶς συσκέψεις ποὺ κάναμε στὰ διάφορα τμήματα μὲ τὶς ὑπεύθυνες γυναικῶν τῶν ταγμάτων, τῶν λόχων, τῶν ταξιαρχιῶν, μαθαίναμε ὅτι οἱ μικρές κοπέλες τῶν 13, 14 καὶ 15 χρονῶν, ποὺ τις ἐπιστρατεύαμε, ἄμαθες καὶ ἀνεκπαίδευτες ὅπως ἦταν, σκοτώνονταν στὶς πρῶτες μάχες, ποὺ τις στέλναμε.Ἡ ἐντολή ἀπό «Πάνω», ἀπό τὸ Γενικό Ἀρχηγεῖο, ἦταν νὰ τους καταδικάσουμε ὅλους σὲ θάνατο. Μᾶς περίμεναν δύσκολες μάχες, ἔπρεπε μὲ τὸ μαχαίρι νὰ τα σταματήσουμε ὅλα αὐτά, ἔπρεπε νὰ επιβάλουμε τιμωρία σκληρή πρὸς παραδειγματισμό καὶ ἐκφοβισμό.Καλέσαμε τοὺς κρατουμένους καὶ ἀρχίσαμε τὶς ἀνακρίσεις.Ἦταν ὅλοι παιδιά 13 μέχρι 15 χρονῶν, ἀμούστακα, ἀνεπτυγμένα χωριατόπουλα.Πρίν ἕνα περίπου μῆνα ὁ Δημοκρατικός Στρατός, ἐπιτιθέμενος στὰ χωριά τους τα ἄρπαξε μὲ τὴν βία ἀπό τὴν ἀγκαλιά τῶν μανάδων τους.....
Ὁ Δημοκρατικός Στρατός ἔκανε ἐπίθεση τὴν νύχτα, αἰφνιδιαστικά σὲ χωριά καὶ σὲ πόλεις καὶ ἔπαιρνε ἀνεξέλεγκτα ἀγόρια καὶ κορίτσια, ἔστω κὶ ἄν ἀκόμα τὸ στόμα τους μύρισε γάλα.
Οἱ μάνες ἔκρυβαν τὰ παιδιά τους στοὺς ἀχερῶνες, στὰ μπαοῦλα, μὰ οἱ ἀντάρτες τα βρίσκανε καὶ τα παίρνανε μαζί τους στὰ βουνά. Ἀπό τὴν θαλπωρή τοῦ σπιτιοῦ τους, ἀπό τὴν μητρική ἀγκαλιά, ἀπό τὴν πατρική φροντίδα, βρίσκονταν μονομιᾶς σ' ἕνα κρύο ἀμπρί, στὸ χιόνι, στὸν παγωμένο ἀέρα τοῦ βουνοῦ, στὴν πεῖνα.Καὶ ἔπρεπε ὁ Δημοκρατικός Στρατός νὰ πολεμήσῃ μ' αὐτούς.
Τους μάθαιναν στὰ βιαστικά νὰ χειρίζονται τὸ τουφέκι καὶ τὴν χειροβομβίδα καὶ τους ῥίχνανε στὴν μάχη, ὅπου ἄμαθοι ὅπως ἦταν, σκοτώνονταν σὰν τὰ κοτόπουλα».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου