Αυτές οι μαντινάδες... εκτός του ότι ο ίδιος ο Γιώργης ο Χρυσούλης τις έχει γράψει σε δικό του τετράδιο μαζί με άλλες, τις έχει και μαγνητοφωνημένες ζωντανά μέσα στο καφενείο του Τρικούπη ο Νίκος ο Παπανικολάου το 1968.
------------------------------------------------------------------------------
********* Γεώργιος Ι. Χρυσούλης. *********
" Όπου 'χω λάθος σβήσε το
και ψ(ε)ώμα δείξετέ το
κι ως για το δρόμο το παλιό
κατηγορέσετέ το.
---------------
Λάθος δεν έχω πουθενά,
συγγνώμη να ζητήσω.
Δε θα με σπρώξει
και κανείς για να μεταπατήσω.
--------------
Ώωωω... ήθελα νά 'το ψώματα
ψεύτη να με λογιάζου.
Παρά ν' ακούω τις καρδιές
αργά ν' αναστενάζου. "
-------------
Η Κάρπαθος έλεγε ο Χρυσούλης είναι τρία Φί (ΦΦΦ).
----------
Φέρετε φάτε φύ(γ)ετε και
πάλι να σας δούμε.
Τάλαρα στέλλετε πολλά
το τόπο να κρα(τ)ούμε.
-----------
Τρέχομε στην Αμερική,
παν και στην Αυστραλία.
Για να υποστηρίζομε
εύκαιρα μεγαλεία.
-----------
Άλλοι μαζεύγου τάλαρα
κι άλλοι σακιάζου λίρες.
Εγώ 'φερα που το Λευκό
μαρίδες και γαρίδες.
----------
Εγώ φτωχός μα μερακλής
πεντάρα δεν με νοιάζει,
πλούσια την έχω την καρδιά
που με διασκεδάζει
-----------
Κι' ως για το μερακλίκι μου
κρύβγω το μα δεν κρύβγεται
το έρημο μερακλίκι
και μ' άφησε την ζέπη μου με δίχως μεταλλίκη
-------------
Κι ως για το μερακλίκι μου,
φτωχός είμαι στην ζέπη μου και πλούσιος στη καρδιά μου.
Κι ως για το μερακλίκι μου
το 'βρα 'πο τη νανά μου."
"Χρυσή....Χρυσάφι.. το 'νομα
και του Βαρύκα κόρη
κι είναι του Μάλτα σύζυγος
από το Μεσοχώρι "
-----------
" Η Κάρπαθος είναι καλή
χειμώνα καλοκαίρι
αμέ την περιχαίρονται
μόνον οι γριές κι οι γέροι "
-----------
" Αν είναι κι από τους παλιούς
που 'ναι τυραννισμένοι,
άλλοι πονούν τα πόδια τους
κι άλλοι είν' στομαχιασμένοι "
------------------------------------
" Αν είν' και για τα τάλαρα,
πουλιά 'ναι και πετούσι,
μέσα στη ζέπη καενός
ποτέ δεν σταματούσι"
-------------------------------------
" Όλοι ζητάνε πρόσκληση
να πα να καζαντήσουν
, μεγάλη μου θα 'ν η χαρά
οπίσω σαν γυρίσου "
-------------------------------------
" Αν επιστρέψου μερικοί
θάρθου να σουργιανίσου
αν έχει πα και κει συκιές
να τις εξεχαλίσου "
-------------
" Φεύγουν οι γριές...φεύγουν οι νιές
φεύγουν κι οι παντρεμένες
φεύγουν κι οι χηρευάμενες
κι οι αρραβωνιασμένες "
-----------------------------------
" Είναιν η πολυτέλεια
που την υποστηρίζου
και φεύγου 'που το τόπο μας
και δεν ξανα(γ)υρίζου"
------------------------------------
" Αφήνουσι τα σπίτια τους
κλειστά κι αραχνιασμένα
και πα να καζαντήσουσι
το πλείστον εις τα ξένα"
-------------------------------------
" Περήφανή μου Καρπαθιά
ποιά θα 'ναιν η χαρά σου
που τά 'φηκες τα σπίτια σου
και τα νοικοκυριά σου;"
-------------------------------------
" Φεύγω για να πολιτευτώ
και χώρες να (γ)'υρίζω
κι όχι στον ήλιο του Μαγιού
στη κάψα να θερίζω"
--------------------------------------
Που τρέχετε με φαντασμό;
Κι η στεφανά μπροστά σου.
Το δρόμο της καταστροφής
μη δείχνεις στα παιδιά σου.
-----------------
" Γύρισε στα σπίτια σου
και στα νοικοκυριά σου,
γιατ' είναι μια κακιά (α)φορμή
να χάσεις τα παιδιά σου"
-------------
Η πρόσκλησης εγκρίθηκε
και το παιί μου φεύγει
και πάει στην Αμερική
τάλαρα να μαζεύγει.
------------
Άμα παιί μου στο καλό
γρή(γ)ορα να (γ)υρίσεις
το τσιλιμάτο το τουβρά
τάλαρα να (γ)εμίσεις.
-----------
Πολλοίν εχάσα το τουβρά,
πάει και το καλάθι
και το παι(δ)ί στη ξενιτιά
άραγες μην εχάθει;
-------------
Νομίζουσι τα τάλαρα
η στη κοπριά φυτρώνου
και με μεγάλη τος χαρά
επάσι να μαζώνου.
------------
Κι απού φο(β)άται τη δουλειά
και δε τη κάνει χάζι,
χρόνια θε να καρδιοπονεί
να βαριαναστενάζει.
-------------
Πρέπει και να ξενιτευτούμε
αλλά και τα πίσω να τηρούμε
και τη βάση να κρατούμε.
Ο κορμός έχει σαπίσει
και πολλά σπίτια 'χει κλείσει,
ερημόσανε τα γονικά μας,
φεύγουσι και τα παιδιά μας, πές μου τι τα κέρδιτά μας.
----------------
Αν είναι για τα γονικά
για τα κανακαρίκια
να τα πουλάς δε γίουσι
τέσσαρα μεταλλίκια.
--------------
Τα 'φήκα στους 'σοπάνιες
και κάνουτα χαλάλι
να μπαίνου που την μια μεριά
να βγαίνου που την άλλη.
-----------
Για τις περιουσίες μας
πεντάρα δεν αξίζου
και τα παιδιά μας να 'ρωτάς
που πα δεν εγνωρίζου !
------------
Αν έρτουσι και μερικοί
κι είναι να πεντρευτούσι
και το φαί του γάμου τους
κι εκείνο το χρωστούσι.
--------------
Αν έρτουσι και μερικοί
κι είναι να πεντρευτούσι
και το φαί του γάμου τους
στη θάλασσα ξερνούσι.
--------------
Πριν απεράσουν οι οχτώ
τά 'χου μπαλλαρισμένα,
στο χοχληάτο πετεινό
τά 'χουσι φορτωμένα.
-----------
Του Κανακάρη ο πρωτογιός
του πρωτοκανακάρη
το 'χει εξευτελιστικό
για να λαλεί ζευγάρι.
------------
Εμένα απού με θωρείς
εγώ λαλώ ζευγάρι
για να μου κάνει η Χαζινιά
κουλούρες το σιτάρι.
--------------
Αμέ τώρα τα πουλήσαμε
για να πολιτευτούμαι
το σιταρένιο το ψωμί
δε θα το ξανά 'ούμε.
-------------
Του κανακάρη ο πρωτογιός...του πρωτοκανακάρη,
πάνω εις τον ασπέτιλλα...ήγεσε το μουλάρι!!!
--------------
Δυο μίλια πάει ο μέρμιγκας
για νά 'βρει τη τροφή του
και τη τραβά και με χαρά
και πάει στο κελί του.
------------
Να 'φήκομε τη χαραή
και τη προβιά στα ξένα;
Να χαίρεστε τα τάλαρα
τις λίρες σας πούχετε συναμένα.
--------------
Το κόλιο που κάνετε
με ξενικό σιτάρι,
στον Άδη δε το δέχονται
να τό'χετε χαμπάρι.
------------
Επόθανε ο πάππους σου
κι εμένα ο 'ικός μου,
πεντάρα δεν αξίζει πια
τ' αμπελοχώραφό μου.;
----------------
Στάβλους εχτίζαν οι παλιοί,
χωράφια εκτιμημένα,
τώρα 'ναι πέτρες, πεύκοι και χλαδιά,
αράδα ερημομένα.
--------------
Όλοι μαθαίνου γράμματα
κι όλοι μαθαίνου τρόπο.
Κι η φυλλοξέρα εσκέπασε
Τον ε(δ)ικό μας τόπο.
---------------
Άααααααααα!!! να μάθεις και τα γράμματα...
μα πρέπει να γνωρίζεις
το χώμα κανακάρη μου να το μετα(γ)υρίζεις
κι εσύ όμορφη κανακαρά
το Μάη να θερίζεις.
--------------
Σα πιάνει το δραπάνι της
να πάει να θερίσει !
Καλός γαμπρός στο σπίτι της
δεν πάει να πατήσει.
------------
Και τώρα προσηλώνουται
στη πρέφα και στο τάβλι.
Μα πέτρα (δ)εν επόμεινε
πάνω στη μιά την άλλη.
-------------
Το χώμα να 'ν Καρπάθικο
που θε να με σκεπάσει.
Κι όχι να 'ναι της ξενιτιάς
γιατί θα με ντροπιάσει.
--------------
Για δείξε μου τα πλούτη σου
και δες και τα δικά μου.
Έξε ποδάρια μαύρης γης
είναι τα κέρδιτά μου.
--------------
￬
Σκαμπίλι, πρέφα παίζουσι,
κι όμορφα στολισμένοι,
τάλαρα στέλλετε πολλά
εσείς ξενιτεμένοι.
-------------
Θα 'ρθεί κι εμένα η ώρα μου,
που θε να καζαντίσω,
δίπλα στα πανοπίθια μου
σαν πάω και κα(θ)ίσω.
------------
Έχω ένα Ιντικό καρί,
χρόνια 'ναι φυλαμένο,
απού 'το του προπάππου μου τ' αφέντη μου
τω(ν) μοιριοβλοημένω(ν).
------------------
Πιάσε φωνή μου τα χωριά
χώρες και πολιτείες
και κέρνα τους με το καρί
όπού βρεις μερακλείες.
--------------
Τα (τ)σέκια όμποιες
τα λάβουσι κόφτουν εις τα Πη(γ)άδια,
για να πρωτο(αγ)οράσουσι
πούδρες και κοκκινάδια.
---------------
(Δ) Έν εί(δ)α 'γώ στο τόπο μας
νά 'χου μαλλιά κομμένα
και νά 'χου και τα χείλη τος
με τον ακνά βαμμένα.
--------------
Έβαψες και τα χείλη σου,
κίκοψες τα μαλλιά σου,
σαν τι θα βρού τα χέρια μου
απάνω σου να πιάσου.
---------------
Εκόψασι και τα μαλλιά,
εβάψα και τα χείλη
και τις παλιές νοικοκυρές
εκάμασι ρεζίλι.
-----------------
Σπίτια των Αμερικανών,
όμορφα στολισμένα
κι ότι κι αν φάει ο ποντικός
τά 'χουν αορασμένα.
----------------
Σαν τι θα βρεις στα σπίτια μας
εκτός απ' (ε)όνα λάδι
κι αυτό 'ναι κόπος των παλιών
που κείτονται στον Άδη.
----------------
Ήφυα κι 'εν εγύρισα
σαρανταπέντε χρόνια
και πόμηνε κι η λεμονιά
με μαραμένα κλώνια.
----------------
Τώρα 'ρτα γέρος και κουφός
που αν ήτο νά 'χε γνώση,
να μου χτυπά στην κεφαλί
και να με ξεκλειώσει.
--------------
Τώρα 'ρτα γέρος και κουφός
πεντάρα δεν αξίζω.
Ούτε να πίνω πια μπορώ
ούτε και να γλεντίζω.
--------------
(Για τα δόντια)
Τώρα φορώ τα ψεύτικα
τα νεκροφυτρωμένα,
απού 'ναι με ψαρόκολλα
και γύψο καομένα.
---------------
Να χαίρεστε τις (τ)σάπες σας
κι εγώ τα τάλαρά μου,
εργάτες δε γυρεύγω πιό
μην εύρω το (μ)πελά μου.
----------------------
Πολλά τα λο(γ)αριάζομε,
καλά τα μελετούμε
στο τέλος του λο(γ)αριασμού
μηδενικά θα βρούμε.
----------000----------
**** Γιώργης Χρυσούλης. ****
********* Γεώργιος Ι. Χρυσούλης. *********
---------------------------------------------------------------
Επεξεργασία: Βασίλης Μωρα'ί'της.
---------------------------------------------------------------
Posted via Blogaway
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου