0 ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ

0 Πάγκαλος: Επαναστάτες του 1821 δεν μιλούσαν ελληνικά

0 PBS Ken Burns Mark Twain pt1

 

0 BREAKING NEWS

U.S. Embassy advises Americans in #Egypt to consider leaving as soon as possible

---------------------------------------------------------------------------

Turkey sends planes to Egypt to evacuate Turkish citizens - Anatolian Agency via Reuters

----------------------------------------------------------------------------

Thousands of prisoners escape Wadi Natrun facility north of Cairo as #Egypt protests enter 6th day 

 

0 Worldometers - real time world statistics

Worldometers - real time world statistics

0 Παλιά Παιδικά Παιχνίδια Old children's games

0 (Greek subs) προκαλεί τυφώνες, σεισμους, τσουναμι

0 Money As Debt Part 1/5 Greek Subtitles Υπότιτλοι

0 Great Migrations on National Geographic Channel

0 Γενικό «ντου» για τα 15 δισ. του τζόγου

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά κο­στίζει... Για την ακρίβεια, όσο µεγαλύ­τερη είναι η απελπισία - όπως ακρι­βώς συµβαίνει αυτήν την περίοδο µε την κατάρρευση της οικονοµίας της χώρας - τό­σο µεγαλώνει ο τζίρος των «µαγαζιών» που που­λούν ελπίδα. Ενα τέτοιο µαγαζί γωνία, όπως είναι ο ΟΠΑΠ, βρίσκεται στο στόχαστρο της παγκόσµι­ας βιοµηχανίας του τζόγου, καθώς σύµφωνα και µε τους όρους της δανειακής σύµβασης που έχει υπογράψει µε την τρόικα η ελληνική κυβέρνηση κάθε ελληνική κότα που γεννά χρυσά αυγά είναι για (ξε)πούληµα.
Είναι, προφανώς, δύσκολο να οικοδοµήσει κα­νείς επιχειρήµατα για το ξεπούληµα µιας επιχεί­ρησης σαν τον ΟΠΑΠ, καθώς:
♦ Όχι µόνο δεν έχει ελλείµµατα, αλλά «γρά­φει» κέρδη.
♦ Ο κύκλος των εργασιών του διευρύνεται.
♦ Συνεισφέρει στην κοινωνική πολιτική.
Ετσι, λοιπόν, για να εµπεδωθεί η «ανάγκη» της ιδιωτικοποίησης της κότας που γεννά τα χρυσά -ελπιδοφόρα - αυγά, απαιτούνται µεθοδεύσεις.
Επτά µήνες από τότε που βγήκαν σε δηµόσια διαβούλευση οι προτάσεις για το άνοιγμα της αγοράς των τυχερών παιχνιδιών (τεχνικών παιγνί­ων, όπως κοµψά ονοµάζονται τώρα), αλλά και του τζόγου γενικότερα, έχουµε:

Πρώτο: Εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συµβούλιο το σχέδιο νόµου για τη ρύθµιση της αγοράς παιγνί­ων που φιλοδοξεί να ρυθµίσει το απέραντο χάος που ονοµάζεται τζόγος στην Ελλάδα (µε τζίρους άνω των 10 δισ. ευρώ σε νόμιμα και παράνομα παι­χνίδια, και κοντά στα 15 δισ. µαζί µε τα λαχεία). Η ρύθµιση προβλέπεται ρητά από το μνημόνιο (και µάλιστα ως προϋπόθεση της τρίτης και τέταρτης δόσης του δανείου), ώστε να εισπραχθούν κάπου 700 εκατ. ευρώ τα επόµενα δύο χρόνια.

Δεύτερο: Στο διάστηµα που µεσολάβησε (και µάλιστα πριν από µερικές µέρες) ο ΟΠΑΠ, ο οποί­ος έχει το αποκλειστικό δικαίωµα οργάνωσης και διεξαγωγής παιγνίων µέχρι το 2010, δέχθηκε ένα πολύ ισχυρό πλήγµα καθώς το Συµβούλιο της Επι­κρατείας παρέπεµψε στo Δικαστήριο της Ευρωπα­ϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) το µονοπώλιο του Οργανισµού, αµφισβητώντας τη νοµιµότητά του.

Τρίτο: Η καθυστέρηση αφήνει µέχρι τώρα ελεύ­θερο το πεδίο στους ανεξέλεγκτους τζογαδόρους του παράνοµου στοιχήµατος να συνεχίζουν να κα­ταστρέφουν ανθρώπους και οικογένειες. Και αυτό είναι ένα τεράστιο ερώτηµα από ηθική άποψη, αφού το νέο νοµοθετικό πλαίσιο προβλέπει τη λεγόµενη «κάρτα παίκτη», η οποία θα θεσπίσει και ανώτατα όρια στοιχηµατισµού κατ’ άτοµο!
Ποιοι ωφελήθηκαν από την καθυστέρηση, που µην είστε σίγουροι ότι σταµατά εδώ µε την κατά­θεση του σχεδίου νόµου; Μα βέβαια οι ξένοι τζο­γαδόροι, το παράνομο στοίχημα και, βέβαια, η εγ­χώρια Inrtalot, που πάντα βρίσκεται «εκεί» όποτε καθυστερούν οι διαδικασίες. Και όλως τυχαίως εδραιώνει τη θέση της µε το σύνθηµα… ουδείς µο­νιµότερος του προσωρινού. Ακριβώς δηλαδή όπως πήρε πριν από λίγα χρόνια και το κεντρικό σύστη­µα του ΟΠΑΠ, µε συµβόλαιο, από την κυβέρνηση που υποτίθεται ότι την είχε «απέναντι»: της Νέας Δηµοκρατίας.

Τι γίνεται σήμερα
Θεωρητικά, σήµερα ισχύει γενική απαγόρευση διεξαγωγής τεχνικών παιχνιδιών µε το Δικαστή­ριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να κρίνει πως η Ελλάδα παραβιάζει τις κοινοτικές διατάξεις (και για τον λόγο αυτό η χώρα µας τιµωρείται µε πρό­στιµο 31.000 ευρώ την ηµέρα). Πρακτικά όµως στην επικράτειά µας εκτιµάται πως λειτουργούν περισσότεροι από 250 διαδικτυακοί τόποι στοιχη­µατισµού, περίπου 20.000 ηλεκτρονικές µηχανές ψυχαγωγικών παιχνιδιών και κάπου 150.000 ηλε­κτρονικοί υπολογιστές, τα γνωστά… φρουτάκια. Συνολικά ο παράνομος τζίρος όλων αυτών των παι­χνιδιών υπολογίζεται πως ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, από τα οποία το Δηµόσιο δεν εισπράτ­τει ούτε ένα ευρώ.
Το σχέδιο νόμου, λοιπόν, προβλέπει ένα ελεγ­χόµενο άνοιγµα της αγοράς, καθώς και την έντα­ξη και παρακολούθηση σε νόµιµο πια πλαίσιο των διεξαγόµενων παιχνιδιών µε διασφάλιση και εί­σπραξη εσόδων για το κράτος από τη ρυθµιζόµε­νη λειτουργία της αγοράς.
Το πρόβλημα είναι ότι οι διαδικασίες που ακο­λούθησε το υπουργείο Οικονοµικών για το νέο νο­µοθετικό πλαίσιο των τεχνικών παιχνιδιών και την αδειοδότηση των περίπου 15.000 σύγχρονων κου­λοχέρηδων (που ονοµάζονται τερµατικά βιντεολόττο ή VLT) κατέστησαν από µόνες τους ανέφικτο τον στόχο του µνηµονίου για το 2010 - 2011. Ο δι­αγωνισµός προβλέπεται να γίνει µε τη νοµοθεσία των δηµοσίων συµβάσεων. Κάτι που σηµαίνει ότι για να εισπράξει το Δηµόσιο το τίµηµα των αδειών θα πρέπει πρώτα να προηγηθούν τα εξής βήµατα:
♦ Η συγκρότηση επιτροπής διαγωνισµού.
♦  Η καταγραφή των απαιτήσεων και η συγγρα­φή τής διακήρυξης.
♦ Η δηµόσια διαβούλευση.
♦  Η καταγραφή προθεσµιών υποβολής προ­σφορών.
♦ Ο έλεγχος των δικαιολογητικών και η τεχνι­κή και οικονομική αξιολόγηση.
Και μετά να εξεταστούν οι ενστάσεις, τα όποια ασφαλιστικά μέτρα και οι αγωγές (κάτι που συνη­θίζονται στους δημόσιους διαγωνισμούς) και βέ­βαια να περάσει το θέμα από το Ελεγκτικό Συνέ­δριο και στη συνέχεια να συμβασιοποιηθεί. Πώς είπατε; Διαδικασίες μηνών; Τουλάχιστον, για να μην πούμε ετών, όπως συνέβαινε παλιά με τους δρόμους…

Ποιους εξυπηρετεί ο χρονοβόρα αυτή διαδικα­σία; Εδώ η λογική «οδηγεί» μάλλον στα καζίνο, που ελπίζουν ότι σε κάποιο βήμα θα μπλοκάρει ο διαγωνισμός και θα διατηρήσουν τα δικά τους προνόμια.
Μπροστά στη δυσάρεστη εξέλιξη το κράτος να μην πάρει τα 700 εκατ. ευρώ των αδειών και να συνεχίσει να «τρώει» τα ευρωπαϊκά πρόστιμα, και ενώ η παραοικονομία και ο παράνομος στοιχηματισμός ανθούν, στο τραπέζι έχει πέσει μια εναλλακτική πρόταση: θέσπιση νόμου που να πε­ριγράφει το νέο «τεχνικό παιχνίδι» με τα τερμα­τικά βιντεολόττο και να προβλέπει την παραχώ­ρηση της εποπτείας και διαχείρισής του σε έναν αδειούχο.
Για να τηρηθούν τόσο οι συνθήκες ανταγωνι­σμού όσο και η διαφάνεια, ο νόμος θα υποχρε­ώνει τον αδειούχο να επιλέξει για τη διεξαγω­γή και τη λειτουργία του παιχνιδιού τουλάχιστον τρεις λειτουργούς (operators) με γνωστό κύρος και αξιοπιστία. Μάλιστα, σε εκτέλεση του νόμου 2843/2000 και της σύμβασης αποκλειστικού δι­καιώματος, το Δημόσιο μπορεί να προτείνει στον ίδιον τον ΟΠΑΠ την άδεια των βιντεολόττο έναντι συγκεκριμένου τιμήματος. Και ο ΟΠΑΠ αποδεχό­μενος να δώσει αμέσως τα λεφτά στο Δημόσιο.
Με τον τρόπο αυτό προκύπτουν και επιπλέον έσοδα από την παράλληλη χρονική επέκταση του αποκλειστικού δικαιώματος του Οργανισμού. Και βέβαια, σημαντική αύξηση της αποτίμησης του ΟΠΑΠ (ποσοστό του οποίου κατέχει το ελληνικό κράτος) στα χρηματιστήρια. Άρα, ακόμη περισσό­τερο χρήμα για το κράτος, αλλά και για τους μετό­χους του ΟΠΑΠ σε μερίσματα.
Ο ρόλος του ΟΠΑΠ είναι προφανέστατα κομ­βικός. Ο Οργανισμός, ο οποίος εξαιρείται από τη νομοθεσία περί δημοσίων συμβάσεων, μπορεί να επιλέξει άμεσα τους τρεις λειτουργούς. Παράλ­ληλα θα θωρακίσει και το αποκλειστικό του δικαί­ωμα στα τυχερά παιχνίδια απέναντι σε μελλοντι­κές εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γιατί λοιπόν ακόμη το σκέπτονται;

«Ροκανίζουν» τον ΟΠΑΠ
Η ανακίνηση του θέματος του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ – για πολλοστή φορά είναι αλήθεια – προ­οιωνίζεται την επίσπευση των ούτως ή άλλως δρομολογημένων εξελίξεων στον Οργανισμό και τον ευρύτερο χώρο του στοιχηματισμού. Καλά ενη­μερωμένη επιχειρηματική πηγή μας έλεγε, όμως, πως αυτή τη φορά «…τα πράγματα είναι σκούρα, καθώς το σχετικό ερώτημα απεστάλη από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας προς το Δικαστήριο της Ε.Ε.».
Πράγματι, η προσφυγή τριών εταιρειών αγγλι­κών συμφερόντων θεωρείται συντονισμένη και «νομικά δεμένη» – όπως δέχονται ακόμη και κύ­κλοι του ΟΠΑΠ – σε σημείο που να εκτιμάται ως «τεχνικά πιθανή» η ακύρωση της αρνητικής θέ­σης του υπουργείου Οικονομικών για τη χορήγηση άδειας διενέργειας στοιχημάτων. Οι τρεις εταιρεί­ες υποστηρίζουν πως η μέχρι τώρα άρνηση της ελ­ληνικής πλευράς αντιβαίνει στη συνθήκη της Ευ­ρωπαϊκής Ένωσης, βάσει της οποίας κατοχυρώνε­ται η ελευθερία εγκατάστασης και παροχής υπη­ρεσιών. Κάτι που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι οι ξένοι του ιντερνετικού στοιχήματος εξελικτικά θα μπορούν να ανοίξουν μαγαζιά στην Ελλάδα.
Σε πρακτικό επίπεδο, η Ολομέλεια του Ανω­τάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου με τις υπ’ αριθμ. 321 και 232/2011 αποφάσεις της διαβίβασε προ­δικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ για το εάν «είναι συμ­βατή με τις διατάξεις των άρθρων 43 και 49 της Συνθήκης Ευρωπαϊκής Κοινότητας εθνική ρύθμι­ση. Σύμφωνα με αυτή (σ.σ.: τη ρύθμιση), η δημό­σια πλευρά για να επιτύχει τον στόχο του περιο­ρισμού της προσφοράς τυχερών παιχνιδιών πα­ραχωρεί το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχείρισης, οργάνωσης και λειτουργίας τυχερών παιχνιδιών σε μία μόνον επιχείρηση, εν προκειμέ­νω τον ΟΠΑΠ.
Όλα αυτά τη στιγμή που (τις τελευταίες εβδο­μάδες) πολλά έχουν ακουστεί για κόντρες με τους πράκτορες και ενώ το παρασκήνιο… θεριεύει. Οι ξένοι και εγχώριοι επενδυτικοί - επιχειρηματικοί κύκλοι, που επιθυμούν διακαώς το άνοιγμα της αγοράς (υπολογίζεται πως μαζί με την ενέργεια είναι οι δύο μεγαλύτερες… πίτες στην ελληνική αγορά), είναι κοινό μυστικό πως πιέζουν με κάθε τρόπο τη θεσμοθέτηση ενός ακόμη πιο ελαστικού πλαισίου λειτουργίας. Δεδομένης της ισχύος ορι­σμένων εξ αυτών και του εύλογου ενδιαφέροντος που εκδηλώνεται από λονδρέζικα και αμερικάνι­κα συμφέροντα στην αγορά θεωρείται θέμα χρό­νου για να υποκύψει η ελληνική πλευρά.
Πώς θα μοιράζεται... η τράπουλα

Στον ευρύτερο χώρο του τζόγου υπολογίζεται πως σταδιακά θα δοθούν περί τις 6-10 άδειες για 150 με 250.000 μηχανήματα βιντεολόττο, έως 50 άδειες για διαδικτυακό στοιχηματισμό, άδειες για στοίχημα σε ιπποδρομίες, πόκερ, παιχνίδια καζίνο.
Με την προκήρυξη των αδειών το Δημόσιο προσβλέπει στην προσέλκυση ξένων παικτών (μέσω διεθνών διαγωνισμών), την έλευση επενδυτικών κεφαλαίων που θα έλθουν να επενδύσουν τουλάχιστον 200.000 ευρώ (ανά άδεια) και το «σπιρούνιασμα» του κλάδου για να έρθουν σημαντικά φορολογικά έσοδα. Με άλλα - απλά - λόγια αυτό που σκέπτονται οι φωστήρες της κυβέρνησης είναι το εξής: από τη στιγμή που ο στοιχηματισμός είναι πλέον… ημινόμιμος και αφού η ουσιαστική διαφύλαξη ενός διάτρητου - πλέον - μονοπωλίου για τον ΟΠΑΠ είναι ανέφικτη, ας ανοίξουμε την αγορά μπας και εισπράξουμε «γκανιότα» και καμιά ξένη επένδυση. Όμως, ρε παιδιά, γιατί δεν εξετάζετε και το ενδεχόμενο να κρατήσε­τε τον ΟΠΑΠ και μέσω αυτού την εποπτεία του τζόγου στην επικράτεια μπας και μαζευτεί κα­νένα ευρώ;
Οι προϋποθέσεις
Οι κάτοχοι αδειών για τα «φρουτάκια» θα πρέ­πει να είναι Ανώνυμες Εταιρείες και να διαθέ­τουν μετοχικό κεφάλαιο 500.000 ευρώ. Στον τομέα του διαδικτυακού στοιχήματος - μέσω οθόνης και κινητού τηλεφώνου - οι άδειες θα δοθούν σε εταιρείες με μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα και με ελάχιστο κεφάλαιο 200.000 ευρώ. Εάν δοθούν εν τέλει οι άδειες που προβλέπονται (από το άρθρο 28 του σχε­τικού ν/σ του υπουργείου Οικονομικών) το Δημόσιο θα μπορεί να ελπίζει σε φορολογικά έσοδα έως 500 εκατ. ευρώ τα πρώτα 2 - 3χρό-νια λειτουργίας.
Το γεγονός ότι όλα τα μεγάλα (ξένα και εγχώρια) συμφέροντα έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέ­ρον τους (ορισμένοι δραστηριοποιούνται ήδη έμμεσα στην ελληνική αγορά) είναι ενδεικτικό του τι παίζεται. Ας δούμε τι γίνεται ανά τομέα:
1 Για τον διαδικτυακό τζόγο το ενδιαφέρον είναι ιδιαίτερα αυξημένο με τον ΟΠΑΠ και την Intralot να θεωρείται βέβαιο πως θα είναι παρόντες στο παιχνίδι. Εταιρείες εισηγμένες όπως Centric, Avenir αλλά και ξένοι όμιλοι του μεγέθους των William Hill, StanleyBet, Lottomatica, Ladbrokes είναι ήδη στην… ανα­μονή για να παραλάβουν τα σχετικά τεύχη της διαγωνιστικής διαδικασίας με το που θα δοθεί το πράσινο φως από τον Γ. Παπακωνσταντίνου. Εξ αυτών η Stanleybet λέγεται ότι συνεργάζεται με τον Δημήτρη Κοντομηνά, ενώ η Lottomatica με τον Δημήτρη Μελισσανίδη (της πετρελαϊκής Aegean), ο οποίος σκέπτεται να χρησιμοποιήσει και το ισχυρό δίκτυο που ήδη του προσφέρουν οι σταθμοί καυσίμων. Για τον ίδιο λόγο, ενδιαφέρον δείχνουν οι όμιλοι Cosmote και Γερμανός, ενώ το ενδιαφέρον της Centric εκφράζεται πλέον μέσω του Δημήτρη Πηλαδάκη. Στους παίκτες - διεκδικητές περι­λαμβάνεται και ο όμιλος Μπόμπολα. Οι άδειες είναι τόσο πολλές, που λέγεται ότι κανένας δεν θα μείνει δυσαρεστημένος.
2 Για τα βιντεολόττο (τους ηλεκτρονικούς κουλοχέρηδες) ενδιαφέρον έχουν δείξει πάλι η Lottomatica με εσωτερικό συνεταίρο τον Δημήτρη Μελισσανίδη, η Intralot και ο Δη­μήτρης Κοντομηνάς, με ξένο εταίρο, ενώ στο παιχνίδι επιχειρεί να μπει (όπως ακούγεται) και η οικογένεια Κοπελούζου.
3 Για το νέο Ξυστό, που φαίνεται να καθυστε­ρεί προς το παρόν, ενδιαφέρον δείχνουν ο όμιλος Μπόμπολα, που εδώ λέγεται ότι θα συ­νεργαστεί με τη Lottomatica, και η Intralot, ενώ ο ΟΠΑΠ βρίσκεται σε στάση αναμονής.
Το κράτος κρατάει «φανάρι» στον παράνομο τζόγο

Ο νόμιμος τζόγος αγγίζει τα 9 δισ. ευρώ ετησίως (ΟΠΑΠ, 9 καζίνο, ιππόδρομος, κρατικά λαχεία), εισφέρει 3 δισ. ευρώ καθα­ρά στον κρατικό προϋπολογισμό ετη­σίως, ενώ απασχολεί περίπου 8.000 άμεσα εργαζομένους και πάνω από 7.500 στα αδειοδοτημένα πρακτορεία του ΟΠΑΠ. Ο νόμιμος τζόγος είναι από­λυτα ελεγχόμενος, υπό την εποπτεία του κράτους, ενώ το κοινωνικό σύνολο προστατεύεται μέσω του τσουχτερού εισιτηρίου και της απαγόρευσης εισό­δου σε άτομα κάτω των 23 ετών (στα καζίνο).
Ο παράνομος τζόγος (παράνομες λέσχες, διαδικτυακά καζίνο, διαδικτυακό στοίχημα, «φρουτάκια», Ξυ­στό) αγγίζει ήδη τα 4-5 δισ. ευρώ και βαίνει ραγδαία αυξανόμενος με την τεράστια διαφημιστική καμπάνια που βρίσκεται σε εξέλιξη (αποκορύφωμα το διαδικτυακό καζίνο 848com). Δεν εισφέρει τίποτα στα δημόσια έσοδα (το 70% βγαίνει στο εξωτερικό), δεν δημιουργεί απασχόληση, δεν πληρώ­νει ασφαλιστικές εισφορές. Την ίδια ώρα αποτελεί τον πλέον διαδεδομένο δρόμο ξεπλύματος βρόμικου χρήμα­τος, με μεγάλες κοινωνικές συνέπειες: το fair play της διεξαγωγής των παιχνι­διών δεν ελέγχεται, ούτε το εγγυάται κανείς, ενώ αποτελεί μια από τις κύρι­ες μορφές του οργανωμένου οικονομι­κού εγκλήματος. Το θέμα απασχόλησε μάλιστα και την υπηρεσία Δίωξης Οικο­νομικού Εγκλήματος, λόγω κρουσμά­των αυτοκτονιών που παρατηρήθηκαν σε νέους.
Η διαφημιστική δαπάνη του παράνο­μου τζόγου στην Ελλάδα για το 2009 έφθασε τα 22 - 24 εκατ. ευρώ και συ­νεχίζει ακάθεκτη.
Κι όμως… υπάρχουν λύσεις

Ο κύριος λόγος της ραγδαίας ανά­πτυξης του παράνομου και ιδίως του διαδικτυακού τζόγου στην Ελλάδα το 2008 - 2009 οφείλεται στο γεγονός ότι μια σειρά χώρες (ΗΠΑ, Καναδάς, Γαλ­λία, Πορτογαλία, Δανία, Ολλανδία, Σου­ηδία κ.λπ.) απαγόρευσαν με αυστηρές κυρώσεις τη δυνατότητα μεταβίβασης χρημάτων μέσω πιστωτικών καρτών σε διαδικτυακά παιχνίδια και έτσι οι εται­ρείες την «πέφτουν» σε νέες αγορές (π.χ. Ελλάδα), τις οποίες λεηλατούν κα­νονικά, αφού τα κέρδη είναι τεράστια και πλήρως αφορολόγητα.
Το ελληνικό κράτος μόνο από την αντιμετώπιση του παράνομου τζόγου μπορεί άνετα και άκοπα να εισπράξει άμεσα (το 2011) 2 δισ. ευρώ και το 2011 πολύ περισσότερα, αφού η φο­ρολόγηση των διαδικτυακών παιχνιδι­ών είναι πολύ υψηλή διεθνώς (πάνω από το 50% του ακαθάριστου τζίρου) λόγω της απουσίας μεγάλων επενδύ­σεων και απασχόλησης.
Πρώτο (κλασικό) παράδειγμα αντι­μετώπισης του παράνομου τζόγου και αύξησης εσόδων του κράτους είναι το πόκερ. Παίζεται παντού (παράνομα), εκτός από τα νόμιμα καζίνο, αφού εκ­κρεμούσε επί δύο χρόνια η αδειοδότησή του από το υπουργείο (Πολιτισμού) Τουρισμού. Μόνοι ωφελημένοι, το μαύρο χρήμα και τα διεθνή κυκλώμα­τα παράνομου τζόγου. Η αδειοδότηση του πόκερ στα καζίνο αποφέρει πάνω από 100 εκατ. ευρώ ετησίως στα κρατι­κά έσοδα, ποσό που θα αυξηθεί σημα­ντικά με τη διοργάνωση επίσημων (και νόμιμων) τουρνουά και πρωταθλημά­των πόκερ με παράπλευρα οφέλη για τον τουρισμό.
Δεύτερο παράδειγμα, τα διαδικτυακά καζίνο. Το κράτος μπορεί άμεσα: α) να επεκτείνει τις άδειες των υπαρχό­ντων καζίνο, β) να προκηρύξει διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό για 5 άδειες, για 20 χρόνια, με εκτίμηση εσόδου 1 δισ. ευρώ τουλάχιστον (εφάπαξ και ανάλογα ετήσια οφέλη).
Τρίτο παράδειγμα, το διαδικτυακό στοίχημα. Το κράτος μπορεί να επε­κτείνει άμεσα την άδεια του ΟΠΑΠ (με υψηλό αντίτιμο τουλάχιστον 500 - 800 εκατ. ευρώ) έως τη λήξη του μονοπωλί­ου του το 2020, με τρομακτική εκτίνα­ξη της τιμής της μετοχής του και ανά­λογα οφέλη από την ετήσια φορολογία του. Σε δεύτερο χρόνο θα έχει ακόμα περισσότερα έσοδα, αν αποφασίσει να ιδιωτικοποιήσει το management σε συνδυασμό με πώληση του 30% των μετοχών που κατέχει το κράτος (διεθνής διαγωνισμός) με πιθανή εκτί­μηση τιμήματος τα 4 - 5 δισ. ευρώ.
Τέταρτο παράδειγμα, το Ξυστό. Το κράτος μπορεί άμεσα μέσω διαγωνι­σμού, για μία ή δύο άδειες, να εισπρά­ξει 150 - 300 εκατ. ευρώ με ανάλογα ετήσια έσοδα από τζίρο - φόρους.
Πέμπτο παράδειγμα, η άμεση επι­βολή ενιαίας τιμής εισιτηρίου εισόδου σε όλα τα καζίνο στα 15 ευρώ. Σήμερα τρία καζίνο (Πάρνηθα, Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα) έχουν εισιτήριο 6 ευρώ και τα υπόλοιπα έξι καζίνο 15 ευρώ. Μό­νο από την επιβολή ενιαίας τιμής εισό­δου στα καζίνο το κράτος άμεσα, δίχως κόπο και πολιτικό ή κοινωνικό κόστος, μπορεί να έχει επιπλέον 20 εκατ. ευρώ έσοδα ετησίως.
Τα παραπάνω σίγουρα δεν θα σώ­σουν τον προϋπολογισμό. Είναι όμως προκλητικό, αδιανόητο και ανορθολο­γικό οι Έλληνες να τροφοδοτούν με την «ελπίδα» τους τον παράνομο τζόγο στην αλλοδαπή και τα βρόμικα κυκλώματα, ενώ την ίδια στιγμή το κράτος, σε περίοδο μεγάλης κρίσης, να παριστάνει ότι δεν ξέρει τίπο­τα και να συμπεριφέρεται σαν «να κρατάει φανάρι στον πα­ράνομο τζόγο» και στα κυκλώμα­τα που καρπώνονται τα οφέλη του.

ΠΗΓΗ......

0 Κατοικίδια των προγόνων μας οι αλεπούδες;

Οι πρόγονοί μας πιθανώς αρχικά προτιμούσαν την αλεπού ως κατοικίδιο ζώο, σύμφωνα με νέα ευρήματα Βρετανών επιστημόνων, που υποστηρίζουν ότι είχε εξημερωθεί και αγαπηθεί χιλιάδες χρόνια πριν από τους σκύλους.

Οι πρόγονοί μας πιθανώς αρχικά προτιμούσαν την αλεπού ως κατοικίδιο ζώο, σύμφωνα με νέα ευρήματα Βρετανών επιστημόνων, που υποστηρίζουν ότι είχε εξημερωθεί και αγαπηθεί χιλιάδες χρόνια πριν από τους σκύλους.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, υπό τη δρα Λίζα Μάχερ του Κέντρου Ανθρώπινων Εξελικτικών Μελετών Λέβερχαλμ, ανέλυσαν ευρήματα από ένα προϊστορικό χώρο ταφής στην βόρεια Ιορδανία, στην τοποθεσία Ουγιούν-αλ-Χαμάμ, όπου ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά αλεπού θαμμένη μαζί με ένα άνθρωπο.
Εκτιμούν ότι το εύρημα παραπέμπει στην ύπαρξη ενός στενού συναισθηματικού δεσμού ανάμεσα στο ζώο και τον άνθρωπο και εικάζουν ότι ο τελευταίος είχε εξημερώσει την αλεπού, η οποία υποχρεώθηκε να συνοδεύσει τον κύριό της στον τάφο, όταν αυτός πέθανε.
Πρόκειται για την πρώτη γνωστή ταφή του είδους της και πιθανώς δηλώνει ότι, πολύ πριν οι άνθρωποι αρχίσουν να κυνηγούν αλεπούδες με τη βοήθεια εξημερωμένων σκύλων, οι αλεπούδες είχαν μια θέση στο πλευρό των ανθρώπων.
Ο τάφος έχει ηλικία περίπου 16.500 ετών, δηλαδή είναι κατά 4.000 παλαιότερος από την αρχαιότερη γνωστή κοινή ταφή ανθρώπου με σκύλο, η οποία ανακαλύφθηκε στο Ισραήλ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποια στιγμή ο τάφος ανοίχτηκε και η σορός του νεκρού μετακινήθηκε σε άλλο τάφο για άγνωστους λόγους, αλλά μαζί μεταφέρθηκε και η αλεπού, μια σαφής ένδειξη, σύμφωνα με τους Βρετανούς επιστήμονες, ότι ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο, όσο ζούσαν, υπήρχε μια συναισθηματική σχέση, που έπρεπε να συνεχιστεί και στην μετά θάνατο ζωή.
Πάντως οι ερευνητές εμφανίζονται επιφυλακτικοί ως προς το κατά πόσο όντως οι αλεπούδες είχαν εξημερωθεί πλήρως, ενώ εκτιμούν ότι η σχέση ανθρώπων-αλεπούδων θα πρέπει να ήταν βραχύχρονη.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι αλεπούδες μπορούν να τεθούν υπό τον ανθρώπινο έλεγχο, όμως η όλη διαδικασία δεν είναι καθόλου εύκολη, πράγμα που πιθανώς εξηγεί γιατί τελικά οι σκύλοι απέκτησαν τον επίζηλο τίτλο του «καλύτερου φίλου» του ανθρώπου, τον οποίο διατηρούν μέχρι σήμερα.

 ΠΗΓΗ......

0 Εντολή για αυστηρό έλεγχο της ταυτοπροσωπίας των επιβατών των πλοίων

Την απαρέγκλιτη τήρηση της υποχρέωσης των εταιρειών έκδοσης εισιτηρίων για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και των εταιρειών επιβατηγών πλοίων να ελέγχουν την ταυτοπροσωπία των επιβατών με τον έλεγχο των προβλεπόμενων αποδεικτικών μέσων ταυτότητας ζητεί ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής.
Με εντολή του κ. Παπουτσή, ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος αντιναύαρχος Κωνσταντίνος Σούλης απέστειλε διαταγή σε όλες τις Λιμενικές Αρχές, προκειμένου να καταστήσουν σαφές προς όλες τις εταιρείες έκδοσης εισιτηρίων για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και τις εταιρείες επιβατηγών πλοίων, ότι πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα η υποχρέωση τους να ελέγχουν την ταυτοπροσωπία των επιβατών με τον έλεγχο των προβλεπόμενων αποδεικτικών μέσων ταυτότητας.
Οι Λιμενικές Αρχές θα προβαίνουν σε συνεχείς και επισταμένους ελέγχους προκειμένου να διαπιστώνεται η τήρηση εκ μέρους των υπόχρεων (εταιρειών - πλοίων - ναυτικών πρακτόρων) των προβλεπόμενων από την ισχύουσα νομοθεσία υποχρεώσεών τους αναφορικά με την καταγραφή - επιβεβαίωση των στοιχείων των επιβατών που επιβιβάζονται στα πλοία, υπενθυμίζοντας ότι η υποχρέωση αυτή αφορά τόσο στα ατομικά όσο και στα ομαδικά εισιτήρια που εκδίδονται.

ΠΗΓΗ.....

1 Ντού καπετάνιου στο διαδίκτυο !

Ο Αντώνης Καμαράτος από τις Πυλές στο πλοίο .

  

Ο Αντώνης με τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στο πλοίο.

  

  

Ο καπετάν Αντώνης !!

  

Ο Αντώνης με την οικογένειά του !!!

 (Αντρέας, Μαρία, Αντώνης, Χριστίνα, Μηνάς).

Να είστε πάντα καλά όλοι  !

0 Αμερικανική Μυθολογία. Μύθοι των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής.

Αν μελετήσει κανείς, την μυθολογία των διαφόρων αρχαίων λαών , θα φτάσει εύκολα στο συμπέρασμα πως όλες ουσιαστικά αναφέρουν τα ίδια γεγονότα. Σωστότερο θα ήταν λοιπόν να αντιλαμβανόμαστε τις επιμέρους μυθολογικές αναφορές, ως τμήματα μιας ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ.
Τι είναι όμως η μυθολογία. Στο μυαλό των περισσοτέρων είναι τα παραμύθια των αρχαίων.
Ποια είναι όμως η πραγματική ιστορία του ανθρώπου. Είναι οι αλλαγές των συνόρων ή η λίστα με τους αυτοκράτορες της Ρώμης ή του Βυζαντίου. Δεν υποτιμώ την αξία και την χρησιμότητα της ιστορίας. Όποιος δεν την γνωρίζει είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει.
Μήπως όμως τη πραγματική ιστορία του ανθρώπου , μπορεί κανείς να την γνωρίσει καλύτερα μέσω της Μυθολογίας; Μήπως και δεν είναι και τόσο παραμύθια τελικά τα όσα αναφέρονται σε αυτήν;
Μήπως είναι ιστορικά και κοσμογονικά γεγονότα σχετικά με τον άνθρωπο και γνώση , που δεν καταγράφηκε αρχικά και πέρασε στις επόμενες γενιές από στόμα σε στόμα;
Σίγουρα με το πέρασμα του χρόνου αλλοιώθηκε και τροποποιήθηκε. Οι αφηγήσεις αυτές εναρμονίστηκαν με την κουλτούρα του κάθε λαού. Όμως οι βασικές πληροφορίες που αναφέρονται σε αυτήν, την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, είναι κοινές σε όλους του λαούς.
Οπότε μάλλον είναι άτοπο να πιστεύουμε ότι αυτό είναι άλλη μία σύμπτωση και μόνο. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι είναι μόνο τα παραμύθια των αρχαίων.
Η ανάλυση των μύθων των Ινδιάνων , της Αμερικής είναι ιδιαίτερα σημαντική διότι , η αμερικανική ήπειρος έχει την ιδιορρυθμία της απομόνωσης σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι τα κοινά στοιχεία των υπολοίπων μυθολογιών , αιτιολογούνται από την επαφή των αρχαίων λαών μεταξύ τους και από τις αλληλοεπιδράσεις των διαφόρων πολιτισμών τους.
Προσωπικά δεν μπορώ να αποδεχτώ κάτι τέτοιο , αφού δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν οι αναφορές των Αρχαίων Σουμέριων του 4500π.χ. και των αρχαίων σκανδιναβών. με 5000 χιλιόμετρα απόσταση και άλλη τόση χρονική διαφορά μεταξύ τους να ταυτίζονται .
Στην περίπτωση όμως των μύθων της Αμερικής δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί κάτι ανάλογο.
Ο πρωτόγονος άνθρωπος πέρασε στην αμερικανική ήπειρο πριν από 30.000 χρόνια. Ήταν μογγολογενείς λαοί που πέρασαν στην βόρεια Αμερική εκμεταλλευόμενοι προφανώς τους παγετώνες της εποχής. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο και αδιαμφισβήτητο ότι η εξέλιξη του ανθρώπου εκεί , έγινε ανεξάρτητα από τον υπόλοιπο κόσμο.
Είναι λοιπόν λογικό και τεκμηριωμένο να συμπεράνουμε ότι , αν και οι μύθοι των Ινδιάνων μοιάζουν με του υπολοίπου κόσμου , αυτό δεν έγινε από κάποια πολιτισμική ανάμιξη .Μένει μόνο να λάβουμε υπόψη μας τον παράγοντα σύμπτωση. Πόσες όμως είναι οι πιθανότητες να έχει συμβεί αυτό;
Αναλύοντας τους ινδιάνικους μύθους θα ανακαλύψουμε στοιχεία καταπληκτικής ομοιότητας και επαναλαμβανόμενα μοτίβα με άλλους μύθους , όπως :
- θυσίες και τεμαχισμούς κατά τα δρώμενα των αντίστοιχων διονυσιακών
- την προέλευση του ανθρώπου από ένα ερμαφρόδιτο πλάσμα
- ανθρωπόμορφα πλάσματα μισά άνθρωποι μισά ζώα
- και πολλά ακόμη..
Χαρακτηριστικότερο όλων οι 12 θεοί που αναφέρονται στους μύθους των Ναβάχο.
Αξίζει τον κόπο να σταθούμε λίγο περισσότερο σε αυτό.
Ναβάχο: … Κάποτε εμφανίστηκαν τέσσερις θεοί. Ο λευκός (της γης) ο Μαύρος (της φωτιάς) ο Γαλάζιος (της βροχής) και ο κίτρινος (του αέρα). Οι θεοί αυτοί προσπάθησαν να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους αλλά αυτό δεν ήταν δυνατόν. Μετά από πολλές προσπάθειες οι θεοί αποφάσισαν να φύγουν. Έμεινε όμως πίσω ο Μαύρος θεός ο οποίος είχε καταφέρει όλο αυτόν τον καιρό να μάθει την γλώσσα των ανθρώπων.. Είπε λοιπόν στους ανθρώπους:
«Δε φαίνεται να μας καταλαβαίνετε . Θέλουμε να κάνουμε ανθρώπους που να μοιάζουν περισσότερο με εμάς. Τα σώματα σας είναι σαν τα δικά μας, αλλά έχετε δόντια, πόδια και οπλές. Οι νέοι άνθρωποι θα έχουν χέρια και πόδια παρόμοια με τα δικά μας. Εμείς θα φύγουμε και θα ξαναγυρίσουμε.».
Όταν επέστρεψαν οι τέσσερις θεοί ήλθαν μαζί τους και άλλοι οκτώ θεοί από τη Φυλή των Θαυμάτων.
Αυτοί όλοι μαζί έφτιαξαν τον σημερινό άνθρωπο. Έναν άνδρα και μια γυναίκα.
Η Πρώτη Γυναίκα γέν-νησε ερμαφρόδιτα δίδυμα.. Συνολικά, ο Πρώτος Άντρας και η Πρώτη Γυναίκα γέννησαν πέ-ντε ζευγάρια δίδυμων. Όλα, εκτός από τα πρώτα, έγιναν ζευγάρια και έκαναν παιδιά…
Ας δούμε όμως επιγραμματικά τι συναντά κανείς και στις άλλες φυλές.
Οι Σιού αναφέρονται σε έναν μεγάλο κατακλυσμό όπου μόνο ένα κορίτσι γλίτωσε.
Οι Σνοχομις ότι ο οι άνθρωποι μπορούσαν να ανεβαίνουν στον ουρανό , αλλά κάτι τέτοιο απαγορευόταν.
Οι Τσερόκι ότι η γη στην αρχή ήταν μαλακή και υγρή. Πριν πλάσει τους ανθρώπους ο θεός είχε φτιάξει τα φυτά και τα ζώα και τους είπε να κάνουν υπομονή 7 μέρες.
Οι Χόπι ότι στην αρχή υπήρχε μόνο νερό. Στην συνέχεια οι 2 θεές έφτιαξαν από πυλό τα ζώα και τους ανθρώπους.
Όλοι τελικά στις ιστορίες τους , έχουν πληροφορίες παρόμοιες με των υπολοίπων λαών.

ΠΗΓΗ.... 

ΠΗΓΗ.....

0 Με το μαχαίρι στο λαιμό για την 4η δόση

Μεταξύ Αθηνών και Νταβός «παίζεται» για ακόμη μία φορά η τύχη της ελληνικής οικονομίας.

Τη στιγμή που στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ οι συμμετέχοντες, μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, θα συζητούν την πιθανότητα επιμήκυνσης του ελληνικού χρέους- στο περιθώριο της κουβέντας για την ευρωπαϊκή κρίση-, στην Αθήνα το ανώτατο κλιμάκιο της τρόικας θα ξεσκονίζει τα ελληνικά οικονομικά, ώστε να δοθεί το «πράσινο φως» για την εκταμίευση της τέταρτης δόσης του δανείου, ύψους 15 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η τρίτη επίσκεψη της τρόικας

Η τρίτη και πιθανότατα η πλέον «φαρμακερή» επίσκεψη της τρόικας στην Αθήνα θεωρείται τροχιοδεικτικό σήμα για τις αγορές και τη συμπεριφορά τους απέναντι στην ελληνική οικονομία.

Η πιθανή θετική εισήγηση του κλιμακίου των ελεγκτών, ότι η ελληνική οικονομία κινείται στη σωστή κατεύθυνση, μέσω βεβαίως των δραστικών αλλαγών στο ευρύ οικονομικό περιβάλλον, εκλαμβάνεται ως θετικό σήμα για τις αγορές, που θα πρέπει -καλώς εχόντων των πραγμάτων- να σταματήσουν τις αλυσιδωτές εκρηκτικές πράξεις κατά των ελληνικών spread, που εκτοξεύουν το κόστος δανεισμούς σε δυσθεώρητα επίπεδα.

Επί της ουσίας, οι ελεγκτές της τρόικας, κατά τη διάρκεια του ελέγχου, θα εστιάσουν την προσοχή τους στην εφαρμογή του επικαιροποιημένου μνημονίου, προκειμένου να εγκριθεί η καταβολή της τέταρτης δόσης (15 δισ. ευρώ) του δανείου των 110 δισ. ευρώ.

Τα στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Κ.Τ. θα επικεντρωθούν στα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού 2010, στις υποχρεώσεις των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης και στις μεταρρυθμίσεις σε Δ.Ε.Κ.Ο., αγορά εργασίας, στο σύστημα υγείας και στη λειτουργία του ανταγωνισμού.

Τα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων, κυρίως των επικουρικών, η νέα λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, η εξίσωση των παροχών υγείας για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία και πτυχές των εργασιακών σχέσεων θα τεθούν εκ νέου στο μικροσκόπιο της τρόικας, κλιμάκιο της οποίας αναμένεται να μεταβεί αύριο στο Υπουργείο Εργασίας.

Επίσης, στο στόχαστρο θα μπει για πολλοστή φορά το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα, καθώς είναι σαφές ότι, παρά τις τεράστιες περικοπές στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα αλλά και τις αλλαγές στις συλλογικές συμβάσεις, τα νούμερα δεν βγαίνουν από τη στιγμή που υπάρχει εμφανής αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να πατάξει τη φοροδιαφυγή και να απονείμει δικαιοσύνη μεταξύ του φόρου που πληρώνουν οι «ισχυροί έχοντες» και οι «αδύνατοι μισθωτές».

Το Νταβός

Με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και άλλων 35 ηγετών από όλο τον κόσμο, άρχισαν από χθες το βράδυ στο Νταβός της Ελβετίας οι εργασίες της 41ης συνάντησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.

Οι εργασίες ξεκίνησαν με ομιλία του προέδρου και ιδρυτή του Φόρουμ, Κλάους Σουάμπ, τον οποίο διαδέχθηκε ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντιμίτρι Μετβιέντεφ, ενώ ακολούθησε κλειστό δείπνο εργασίας με τη συμμετοχή των υψηλών καλεσμένων των διοργανωτών.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, ο οποίος μετέχει για δεύτερη, συνεχόμενη, φορά στο Φόρουμ του Νταβός, θα μιλήσει σήμερα σε πάνελ στο οποίο θα παρίστανται επίσης ο αντιπρόεδρος της βρετανικής κυβέρνησης Νικ Κλεγκ, ο Καγκελάριος της Αυστρίας Βέρνερ Φάιμαν και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ.

Το θέμα που θα συζητηθεί στο πάνελ είναι οι «Ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις» και τίτλος της συζήτησης, «Ευρώπη: πίσω στο σχεδιαστήριο»; Οι συνομιλητές θα συζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους η Ευρώπη θα μπορέσει να εφαρμόσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την εξασφάλιση της συνοχής και της ανταγωνιστικότητάς της.

Ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στο Νταβός, αναμένεται να δώσει πέντε συνεντεύξεις σε μεγάλα Μ.Μ.Ε..

Επίσης, θα έχει συνάντηση με 25 διευθυντές και αρχισυντάκτες των μεγαλύτερων οικονομικών μέσων ενημέρωσης.

Σε ανάλογο πάνελ θα πάρει μέρος και ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με θέμα την ευρωζώνη και ειδικότερα το αν η ευρωζώνη μετατοπίζεται από την επιβίωση στην αναγέννηση.

Η φετινή επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Νταβός δεν θυμίζει το κλίμα που επικρατούσε πριν από έναν χρόνο, όταν ο κ. Παπανδρέου επισκέφθηκε το ελβετικό θέρετρο, για να λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ που διεξάγεται κάθε χρόνο στο τέλος Ιανουαρίου.

Τότε,  το κλίμα ήταν άκρως αρνητικό για την Ελλάδα, τόσο στα διεθνή Μ.Μ.Ε. όσο και μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι αντιμετώπιζαν με μεγάλη επιφύλαξη, αν όχι και με εχθρότητα, όσα έλεγε ο κ. Παπανδρέου.

Η φετινή σύνοδος δεν αναμένεται να έχει ως πρώτο θέμα την Ελλάδα, αν και η χώρα μας συνεχίζει να είναι στο επίκεντρο της διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Η διογκούμενη κρίση χρέους, που καλούνται να αντιμετωπίσουν πολλές κυβερνήσεις χωρών της ευρωζώνης, η αύξηση του πληθωρισμού, οι ανησυχίες για ξέσπασμα εμπορικών και συναλλαγματικών συγκρούσεων, η αλυσίδα απανωτών αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων προβάλλουν μια νεφελώδη αλληλουχία προβλημάτων σε όσους θα συμμετέχουν στη συνάντηση του Νταβός.

Σε μια αναφορά που έχει ήδη προδημοσιευτεί, το Φόρουμ προσδιορίζει ως έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για τον κόσμο το 2011 τους υπονομευμένους προϋπολογισμούς των κυβερνήσεων, που πυροδοτούν τεράστια ελλείμματα χρέους.

Ο συντονιστής του Φόρουμ, Κλάους Σβαμπ, δηλώνει ότι τα έθνη πάσχουν από «παγκόσμιο εξουθενωτικό σύνδρομο» και οι κυβερνήσεις αλλά και οι επιχειρήσεις δείχνουν αδυναμία να αντιμετωπίσουν τις διεθνείς προκλήσεις. 

ΠΗΓΗ...... 

0 Καλή ή κακή η άνοδος του ευρώ;

Ανάλυση: Καλή ή κακή η άνοδος του ευρώ;

• 

Κάποιοι άλλοι προβληματίζονται μήπως ένα ισχυρότερο ενιαίο νόμισμα αποτελέσει τροχοπέδη στην ανάπτυξη -καθώς ήδη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει μέτριους ρυθμούς για τη Ζώνη του Ευρώ, στο 1,5%.

Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν μπορούν να αποφασίσουν εάν πρέπει να χαρούν ή να ανησυχήσουν: το ευρώ [EUR=X]  ενισχύεται μέρα με την ημέρα, καταγράφοντας κέρδη 2,4% έναντι του δολαρίου από τις αρχές του έτους, έπειτα από τις απώλειες σχεδόν 7% στη διάρκεια του 2010.
Ορισμένοι ηγέτες της Ευρωζώνης εκλαμβάνουν την άνοδο του ενιαίου νομίσματος ως μια ένδειξη ότι οι αγορές έχουν πάψει να ανησυχούν για τον κίνδυνο εξάπλωσης της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη.
Κάποιοι άλλοι προβληματίζονται μήπως ένα ισχυρότερο ενιαίο νόμισμα αποτελέσει τροχοπέδη στην ανάπτυξη -καθώς ήδη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει μέτριους ρυθμούς για τη Ζώνη του Ευρώ, στο 1,5%.
Υπάρχουν επιχειρήματα, τόσο για τις προσδοκίες, όσο και για τις ανησυχίες. Κατά πρώτον, η άνοδος του ευρώ είναι σχετική.
Έναντι του δολαρίου, το ενιαίο νόμισμα απέχει περίπου 14% από τα ιστορικά υψηλά επίπεδα -που είχε αγγίξει το 2008- και 6% από τα υψηλά της περσινής χρονιάς, πριν από την έναρξη της κρίσης χρέους. Και το ερώτημα που τίθεται αφορά τόσο τη διολίσθηση του δολαρίου, όσο και την ενίσχυση του ευρώ.
Για παράδειγμα, τα κέρδη του ενιαίου νομίσματος έναντι της στερλίνας [GBP=X]  είναι πολύ μικρότερα.
Δεύτερον, θα ήταν παράλογο να θεωρήσουν οι αγορές ότι η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη έχει παρέλθει, παρά την επιτυχία των πρόσφατων δημοπρασιών για την πώληση περιφερειακού χρέους, συμβάλλοντας στην αποκλιμάκωση των ανησυχιών.
Η Πορτογαλία, κατά πρώτον, παραμένει στο «μάτι του κυκλώνα», έχοντας υποστεί διπλό πλήγμα από τη συσσώρευση χρέους και τη συρρίκνωση της οικονομίας.
Είναι σωστό που οι αγορές ενθαρρύνονται από την περισσότερο αποφασιστική προσέγγιση των Ευρωπαίων ηγετών για την αντιμετώπιση της κρίσης. Όμως αυτό δεν έχει και τόσο μεγάλο αντίκτυπο στις αγορές ξένου συναλλάγματος.
Τρίτον, ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη αναμένεται να παραμείνει ήπιος. Και οι αγορές φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι παρερμήνευσαν τις πρόσφατες δηλώσεις του Ζαν-Κλοντ Τρισέ ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα παρακολουθεί στενά την πορεία του πληθωρισμού.

ΠΗΓΗ....

0 ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΧΕΡΙΑ!

‘’Ο κόσμος μας, ο πολιτισμός μας ολόκληρος, φτιάχτηκε για πλάσμστα με δύο χέρια. Μια απλή κουμπότρυπα για παράδειγμα, για να δεχτεί το κουμπί, χρειάζεται τη συνεργασία δυο χεριών. Φανταστείτε τώρα τον όγκο των...
προβλημάτων που έπρεπε να ξεπεράσω εγώ, που μου έλειπαν σχεδόν και τα δυο μου χέρια.

Ήταν όμως ισχυρή η θέλησή μου. Κι όσο ανέβαινα το Γολγοθά της δημιουργίας, τόσο ενισχυόταν και η αυτοπεποίθησή μου, που διευκόλυνε την αποδοχή, δημιουργικά κι όχι παθητικά, της σωματικής ιδιαιτερότητάς μου και τη συμφιλίωσή μου μ’ αυτήν’’, υπογραμμίζει ο διακεκριμένος ζωγράφος Τριαντάφυλλος Ηλιάδης που παίρνει δύναμη από την αναπηρία του και την εκφράζει σε δημιουργικότητα.

Ο Τριαντάφυλλος Ηλιάδης που γεννήθηκε με ένα πόδι και χωρίς χέρια πήρε δύναμη από την αναπηρία του και την εξέφρασε σε δημιουργικότητα. Εχει κάνει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο εξωτερικό και διακρίνεται για το έργο του. Το Δεκέμβριο του 1994 έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Στις 15.05.1996 το Γυμνάσιο και ο Δήμος Θέρμης, στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, οργανώνει τιμητική εκδήλωση για τον Τριαντάφυλλο Ηλιάδη όπου παρουσιάστηκε το έργο του για 4 ημέρες.
Στις 4.11.1998 έλαβε μέρος σε πανελλήνια ομαδική έκθεση στην Αθήνα κι εκεί η δουλειά του τιμήθηκε με πολύ κολακευτικά σχόλια από τον τύπο και τα μέσα ενημέρωσης. Στις 29.12.1998 ο κ. Ηλιάδης βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.

ΠΗΓΗ....

0 Ανέκδοτο....Όταν ο Θεός δημιούργησε τους Έλληνες...

Όταν ο Θεός δημιούργησε τα έθνη, έδωσε στο κάθε έθνος από δύο αρετές. Έτσι, έκανε τους...
Αμερικανούς τακτικούς και νομοταγείς, τους Γερμανούς αποφασιστικούς και μελετηρούς, τους Ιάπωνες εργατικούς και υπομονετικούς, και ούτω καθεξής.
Για τους Έλληνες είπε, θα είναι έξυπνοι, τίμιοι και θα δουλεύουν στο δημόσιο. Όταν τελείωσε τη δημιουργία του κόσμου, τον πλησίασε ο....
αρχάγγελος Γαβριήλ και του είπε:
-Κύριε, έδωσες σε όλα τα έθνη από δύο αρετές, αλλά στους Έλληνες έδωσες τρεις. Αυτό θα τους κάνει πολύ ισχυρούς και θα διαταράξει τις ισορροπίες πάνω στη γη.

-Έχεις δίκιο Γαβρίλε, είπε ο Κύριος. Στάθηκα απρόσεκτος και αυτή η απροσεξία μου θα κάνει τους Έλληνες να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο. Κάτι πρέπει να κάνω αλλά δεν μπορώ να ανακαλέσω τις αρετές που τους έδωσα, κι άρχισε ο Θεός να ψάχνει να βρει μια λύση.
-Το βρήκα! Θα παραμείνουν οι τρεις αρετές, αλλά κάθε Έλληνας θα μπορεί να κάνει χρήση μόνο των δύο.

Κι έτσι έγινε:
Αν ένας Έλληνας είναι τίμιος και δουλεύει στο Δημόσιο, δεν είναι έξυπνος.
Αν είναι έξυπνος και δουλεύει στο Δημόσιο, δεν είναι τίμιος.
Αν είναι έξυπνος και τίμιος, δεν δουλεύει στο δημόσιο.

ΠΗΓΗ.....

0 ΔΕΙΤΕ: Ο «ΚΟΚ» του Έλληνα οδηγού!!!

Τα φλας προδίδουν την επόμενη κίνηση σου. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρατάτε απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα διότι στο κενό που αφήσατε μπορεί να «χωθεί» κάποιο άλλο όχημα φέρνοντας σας σε...
ακόμα πιο δύσκολη θέση.

Όσο πιο γρήγορα διασχίσετε ένα κόκκινο φανάρι, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συγκρουσθείτε με άλλο όχημα.

Ποτέ μα ποτέ μην ακινητοποιήσετε το όχημα σας σε πινακίδα ‘STOP’. Τα οχήματα που σας ακολουθούν δεν θα περιμένουν αυτή την αντίδραση σας, με αποτέλεσμα να καρφωθούν» πάνω σας.

Ποτέ μην κλείσετε το δρόμο σε ένα σαραβαλάκι. Ο οδηγός του δεν έχει τίποτα να χάσει.

Το φρενάρισμα πρέπει να γίνετε όσο πιο αργά μπορείτε για να σιγουρέψετε την καλή λειτουργία του ABS, το οποίο με τη σειρά του θα σας ανταμείψει με ένα χαλαρωτικό μασάζ του ποδιού σας. Για τους μη κατόχους ABS είναι μια ευκαιρία να τεντώσουν τα πόδια τους.

Ποτέ μην προσπερνάτε από αριστερά όταν μπορείτε να το κάνετε από δεξιά. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε καθώς ο οδηγός του οχήματος που μόλις προσπεράσατε τρομάζει.

Τα όρια ταχύτητας είναι αυθαίρετοι αριθμοί που δίνονται μόνο ως πρόταση και δεν είναι προφανώς εκτελέσιμα στην Ελλάδα.

Βρίσκεστε στην αριστερή λωρίδα με τρελό μποτιλιάρισμα και δεν υπάρχει χώρος να κινηθείτε ούτε εκατοστό. Ο οδηγός του οχήματος που βρίσκετε ακριβώς από πίσω σας, ο οποίος κορνάρει και αναβοσβήνει τα φώτα, είναι πεπεισμένος πως μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσάς, αν ήταν στην θέση σας.

Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός, ελαττώνει πάντα ταχύτητα για να περιεργαστεί οτιδήποτε του κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτό μπορεί να είναι από βιτρίνα μέχρι και γκόμενα (εντός πόλεως) και από ατύχημα μέχρι και αλλαγή λάστιχου (εκτός πόλεως).

Μάθετε να αλλάζετε λωρίδες με γρήγορους χειρισμούς. Χάρις στον υπουργό συγκοινωνιών, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πίστα με τρύπες-κλειδιά οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά σας.

Είναι παράδοση στην Ελλάδα να κορνάρεις μόλις ανάψει το πράσινο φανάρι ακόμα και αν είστε πρώτος σ ‘ αυτό.

Ποτέ μην κάνεις χώρο σε αντίθετα διερχόμενο όχημα όταν κινείσαι αντίθετα σε μονόδρομο. Ο οδηγός του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον παράλληλο μονόδρομο, άρα για να κινείτε στον ίδιο δρόμο με εσάς μάλλον το κάνει επίτηδες.

Θυμηθείτε ότι ο σκοπός κάθε Έλληνα οδηγού είναι να φτάσει πρώτος και θα κάνει ότι χρειαστεί γι’ αυτό.

Πάντα θα υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο εσείς θα βιάζεστε. Αντιθέτως όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί των οχημάτων που θα συναντήσετε στον δρόμο σας δεν έχουν ιδέα γιατί πήραν τους δρόμους σήμερα.

Οι Ελληνίδες γυναίκες οδηγοί, μπορούν να πλένουν, μαγειρεύουν, πλέκουν, να κάνουν sex , να μιλούν στο τηλέφωνο αλλά δεν μπορούν να οδηγήσουν.

Το προστατευτικό κράνος φοριέται στον αγκώνα για ανεξακρίβωτους ακόμα λόγους. Σας συμβουλεύουμε να ακολουθήσετε και εσείς τη μόδα.

Οι προστατευτικές ζώνες είναι επικίνδυνες. Έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι χιλιάδες crash test κάνουν λάθος. Άμα είναι γραπτό σου, θα πας κι ας φοράς ζώνη…

Ανεξαρτήτως άσματος, το στερεοφωνικό του οχήματος σας πρέπει να παίζει στο φουλ. Με αυτό τον τρόπο διασκεδάζετε τους πεζούς που περιμένουν υπομονετικά πότε θα τους δώσει κάποιος προτεραιότητα να διασχίσουν την διάβαση.

Οι πεζοί είναι οι κυριότεροι εχθροί των οδηγών, διότι καταλαμβάνουν χώρο στα πεζοδρόμια με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σταθμεύσουν αυτοκίνητα και διασχίζουν τους δρόμους αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα να ελαττώσουνε ταχύτητα.

ΠΗΓΗ.....

0 Εξευτελίζουν Έλληνες πιλότους για να κρύψουν τουρκικές προκλήσεις

Στις 13 Ιανουαρίου 2011, πιλότοι ελικοπτέρων S-70B-6 Aegean Hawk της 2ης ΜΕΛ στο Κοτρώνι (Πολεμικό Ναυτικό), εγκλώβισαν βορειοανατολικά της Κέας, τούρκικο υποβρύχιο που βολτάριζε ανενόχλητο σε απόσταση ανάσας από την Αθήνα.

Το επεισόδιο είναι καταγεγραμμένο στο...
Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων, αλλά η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων (για να κρύψει την αποτυχία του συστήματος άμυνας και αναχαίτισης), προσπάθησε να βγάλει τους Έλληνες πιλότους τρελούς και ανίκανους.

΄΄Βάφτισαν΄΄ αμέσως το τούρκικο υποβρύχιο………………ναυάγιο, υποστηρίζοντας (πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων) ότι τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα του Πολεμικού Ναυτικού κυνηγούσαν ένα εγκαταλειμμένο ναυάγιο για ώρες.

Ο υπουργός Άμυνας κ. Βενιζέλος ενημέρωσε για το περιστατικό τον Πρωθυπουργό και το Newsbomb που μίλησε με πιλότους της 2ης ΜΕΛ, καταγράφει της οργή τους για τον εξευτελισμό που επιχειρείται σε βάρος τους – για να κρύψουν οι ηγεσίες την τουρκική πρόκληση με το υποβρύχιο σε απόσταση λίγων μιλίων από την Αθήνα.

Η περιπολία του τουρκικού υποβρυχίου στην Κέα, έγινε λίγες μόνο μέρες μετά τη συνάντηση Παπανδρέου – Ερντογάν στο Ερζερούμ και η διέλευση του από όλο το κεντρικό Αιγαίο, δείχνει ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης στην Ελλάδα.

ΠΗΓΗ.....

0 Ψαροκώσταινα (=Πανωραία Χατζηκώστα) και Ναύπλιο

Ναύπλιο. Η πλατεία Πλατάνου (Συντάγματος) το παλιό τζαμί και στο βάθος το Παλαμήδι.

Το όνομα «Ψωροκώσταινα» το χρησιμοποιούμε σήμερα, όταν θέλουμε να περιγράψουμε την ανέχεια και τη φτώχεια και ειδικότερα όταν θέλουμε να καταδείξουμε κάποιον ή κάτι ως τον «φτωχό συγγενή» ενός συνόλου, ή με άλλα λόγια τον «τελευταίο τροχό της αμάξης». Στις μέρες μας, συνήθως χρησιμοποιούμε απαξιωτικά αυτή τη λέξη όταν πρόκειται να στηλιτευθεί μια κακομοιριά, υποχωρητικότητα, ανοργανωσιά, αδυναμία και φτώχια που κάποιοι θεωρούν ότι χαρακτηρίζει την Ελλάδα της νεότερης ιστορίας.

Όμως, η Ψαροκώσταινα ή Ψωροκώσταινα, ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο της νεοελληνικής ιστορίας και μάλιστα μια ηρωική και αξιέπαινη γυναίκα στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στην υπηρεσία της πατρίδος.

Όταν το 1821 καταστράφηκε η πόλη των Κυδωνιών, της Μικράς Ασίας, μετά από την αποτυχημένη επαναστατική κίνηση που επιχειρήθηκε, ο πληθυσμός της σφάχτηκε και το σύνολό του εγκατέλειψε την όμορφη πόλη με ντόπια ή ψαριανά καράβια. Στην χαλασιά αυτή κατάφερε να σωθεί η Πανωραία Χατζηκώστα, μια όμορφη αρχόντισσα με μεγάλη περιουσία. Κατά αγαθή συγκυρία ένας ναύτης τη βοήθησε και μαζί με άλλους την ανέβασαν σ’ ένα καράβι που ξεμπάρκαρε στα Ψαρά.

Τόσο τον άντρα της, τον Κώστα Αϊβαλιώτη, που ήταν πάμπλουτος έμπορος, όσο και τα παιδιά της, τους έσφαξαν μπρος τα μάτια της οι Τούρκοι. Στα Ψαρά λοιπόν, όπου βρέθηκε (γι’ αυτό ονομάστηκε Ψαροκώσταινα) πάμφτωχη και ολομόναχη, οι συντοπίτες της και κυρίως ο Βενιαμίν ο Λέσβιος (δάσκαλος της Ακαδημίας των Κυδωνιών) την βοήθησαν και την προστάτεψαν.

Η Πανωραία σύντομα άφησε τα Ψαρά και φθάνει στην τότε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, το Ναύπλιο. Εκεί την ακολούθησε κι εγκαταστάθηκε και ο Βενιαμίν ο Λέσβιος. Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά, αφού ζούσε από τις υπηρεσίες τις οποίες προσέφερε στον δάσκαλο και φιλόσοφο Βενιαμίν Λέσβιο,* ο οποίος παρέδιδε μαθήματα για να ζήσει. Τον Αύγουστο του 1824 όμως, ο Βενιαμίν ο Λέσβιος πέθανε από τύφο. Από τότε για την Πανώρια άρχισε ένας δυσβάστακτος αγώνας επιβίωσης. Μόνη και άγνωστη, βγάζει το ψωμί της πότε κάνοντας την αχθοφόρο, πότε την πλύστρα και πότε χάρη στην ελεημοσύνη όσων την συμπονούσαν.

Την περίοδο εκείνη η Επανάσταση δοκιμαζόταν από την επέλαση του Ιμπραήμ, ο οποίος εκτός από τις άλλες καταστροφές άφηνε στο πέρασμά του και εκατοντάδες ορφανά που συγκεντρώνονταν στο Ναύπλιο. Παρά τα προβλήματά της, η Πανώρια ζήτησε και πήρε υπό την προστασία της παιδιά ορφανά. Για να τα θρέψει περνούσε από σπίτι σε σπίτι και ζητιάνευε. Είχε παραμελήσει σε τέτοιο βαθμό τον εαυτό της, που τα αλητάκια της παραλίας την πείραζαν και την φώναζαν Ψωροκώσταινα.

Το 1826 έγινε έρανος** στο Ναύπλιο για να βοηθήσουν το μαχόμενο Μεσολόγγι. Έτσι μια Κυριακή, στήθηκε στη κεντρική πλατεία ένα τραπέζι και οι υπεύθυνοι του εράνου ζητούσαν από τους καταστραμμένους, πεινασμένους και χαροκαμένους Έλληνες να βάλουν πάλι το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν τους μαχητές και τους αποκλεισμένους του Μεσολογγίου. Αλλά λόγω της φτώχιας και της εξαθλίωσης κανείς δεν πλησίαζε το τραπέζι. Όλων τα σπίτια δύσκολα τα έφερναν πέρα. Τότε η φτωχότερη όλων, η χήρα Χατζηκώσταινα, η Πανωραία, έβγαλε το ασημένιο δαχτυλίδι που φορούσε  στο δάχτυλό της και ένα γρόσι που είχε στην τσέπη της και τα ακούμπησε στο τραπέζι της ερανικής επιτροπής, λέγοντας «Δεν έχω τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρόσι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι».

Ύστερα απ’ αυτή την απρόσμενη χειρονομία, κάποιος από το πλήθος φώναξε: «Για δείτε, η πλύστρα η Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφερε τον οβολό της» κι αμέσως το φιλότιμο πήρε και έδωσε. Άρχισαν να αποθέτουν στο τραπέζι του εράνου λίρες, γρόσια και ασημικά. Αυτή ήταν η εξέλιξη της φτωχής προσφοράς της πλύστρας Χατζηκώσταινας, που από εκείνη τη στιγμή απαθανατίστηκε «επίσημα» πλέον, με το παρανόμι «Ψωροκώσταινα».

Η πλύστρα Πανωραία όμως, δεν έδινε μόνο μαθήματα πατριωτισμού, αλλά και ανθρωπιάς, καθώς το ελάχιστο εισόδημά της το μοιραζόταν με ορφανά παιδιά αγωνιστών. Όταν μάλιστα ο Καποδίστριας ίδρυσε ορφανοτροφείο, προσφέρθηκε – γριά πια και με σαλεμένο τον νου από τον πόνο και τις στερήσεις –  να πλένει τα ρούχα των ορφανών χωρίς καμιά αμοιβή.

Και εκεί που άρχισε να χαίρεται για τα «παιδιά της» που είχαν βρει ρούχα και φαγητό, λίγους μόλις μήνες μετά τη λειτουργία του ιδρύματος η Πανώρια πέθανε. Οι επίσημοι δεν την τίμησαν. Την τίμησαν όμως με τον καλύτερο τρόπο τα παιδιά του ορφανοτροφείου, τα οποία μέσα σε λυγμούς την συνόδευσαν ως την τελευταία της κατοικία.

Για το πώς η Ψωροκώσταινα έγινε «σύμβολο» υπάρχει και μια άλλη εκδοχή, η οποία μάλλον οφείλεται στην αγάπη που έτρεφε ο απλός κόσμος για την Πανώρια. Σύμφωνα με αυτήν, η Ψωροκώσταινα, όπως την έλεγαν λόγω της φτώχειας της, ήταν σύζυγος αγωνιστή. Δεν είχε καμία βοήθεια από πουθενά και ζητιάνευε στους δρόμους του Ναυπλίου. Κάποια στιγμή την είδε ο Καποδίστριας και της έδωσε κάτι. Τότε εκείνη, κατανοώντας το οικονομικό αδιέξοδο της χώρας, έδωσε στον κυβερνήτη όσα χρήματα είχε συγκεντρώσει. Ο Καποδίστριας συγκινήθηκε από τη χειρονομία και έδωσε εντολή να συνταξιοδοτηθεί.

Γιατί όμως έγινε πανελλήνια γνωστό το παρατσούκλι της Πανωραίας; Στην εποχή του Καποδίστρια σε μια συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος παρομοίασε το Ελληνικό Δημόσιο με την Ψωροκώσταινα. Ο συσχετισμός «άρεσε» και κάθε φορά που αναφερόντουσαν στο θέμα του Δημοσίου το ονόμαζαν «Ψωροκώσταινα». Λίγο αργότερα όταν ανέλαβαν την εξουσία οι Βαυαροί και διέλυσαν τα άτακτα στρατιωτικά τμήματα των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, η φράση «τι να περιμένει κανείς από την Ψωροκώσταινα;» πέρασε στην ιστορία. Οι αγωνιστές αποκαλούσαν την αντιβασιλεία ειρωνικά «Ψωροκώσταινα» και οι Βαυαροί από την πλευρά τους όταν ήθελαν να απαντήσουν σε όσους ζητούσαν τη βοήθεια του κράτους για να συντηρηθούν έλεγαν περιφρονητικά: «Όλοι από την Ψωροκώσταινα ζητούν να ζήσουν». Το παρατσούκλι το οποίο απέδιδε την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, από τότε και έως τις ημέρες μας αναφέρεται συχνά.

Μάλιστα το 1942, κατά τη συνεδρίαση της πρώτης Βουλής κάποιος βουλευτής χαρακτήρισε και πάλι την Ελλάδα Ψωροκώσταινα. Όλοι είχαν αποδεχθεί πλέον τον χαρακτηρισμό. Έναν περιφρονητικό χαρακτηρισμό ο οποίος έγινε αποδεκτός και στη σημερινή πολιτική ορολογία. Χαρακτηρισμός, που για όσους γνωρίζουν την ιστορία, δεν είναι απαξιωτικός, διότι η Πανωραία Χατζηκώστα η επονομασθείσα Ψαροκώσταινα και Ψωροκώσταινα υπήρξε μια αξιομίμητη πατριώτισσα με λεβεντιά και φιλότιμο.

  

Υποσημειώσεις

---

  

* Βενιαμίν Λέσβιος. Λόγιος και μοναχός με σαφή την επιρροή του πνεύματος του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, κατηγορήθηκε από εκκλησιαστικούς κύκλους για τη διδασκαλία της νέας φυσικής κοσμολογίας. Ως μέλος της Φιλικής Εταιρείας συμμετείχε στην οργάνωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων και στα πολιτικά δρώμενα της επαναστατημένης χώρας.

** Η έκκληση του Γ. Γεννάδιου στον πλάτανο της πλατείας του Ναυπλίου μετά την πτώση του Μεσολογγίου:

“Η πατρίς καταστρέφεται, ο αγών ματαιούται, η ελευθερία εκπνέει. Απαιτείται βοήθεια σύντονος. Πρέπει οι ανδρείοι αυτοί (οι ήρωες – πρόσφυγες του Μεσολογγίου), οίτινες έφαγον πυρίτιν και ανέπνευσαν φλόγας, και ήδη αργοί και λιμώττοντες μας περιστοιχίζουσιν σπεύσωσιν όπου νέος κίνδυνος τους καλεί. Προς τούτο απαιτούνται πόροι και πόροι ελλείπουσιν. Αλλ΄αν θέλωμεν να έχωμεν πατρίδα, αν ήμεθα άξιοι να ζώμεν άνδρες ελεύθεροι, πόρους ευρίσκομεν. Ας δώσει έκαστος ό,τι έχει και δύναται. Ιδού η πενιχρή εισφορά μου. Ας με μιμηθεί όστις θέλει!” 

“Αλλ’ όχι! Η συνεισφορά αύτη είναι ουτιδανή! Οβολόν άλλον δεν έχω να δώσω, αλλ΄ έχω εμαυτόν και ιδού τον πωλώ! Τις θέλει διδάσκαλον επί τέσσερα έτη δια τα παιδία του; Ας καταβάλη το τίμημα!” 

ΠΗΓΗ.....

0 Η λύρα μέσα από τον μύθο της

Μουσικό Όργανο ή Πρότυπο Δόμησης;
Η λύρα υπήρξε το “κατεξοχήν” εθνικό μουσικό όργανο στην Αρχαία Ελλάδα. Συνδεόταν στενά με την λατρεία του Απόλλωνα και για τον λόγο αυτόν περιβαλλόταν από μεγάλο σεβασμό. Εξαιτίας της απλότητας στον τρόπο κατασκευής της, καθώς και της ποιότητας του ήχου της πού ήταν ευγενής, διαυγής, γαλήνιος και αρρενωπός χρησιμοποιήθηκε ως κύριο όργανο για την εκπαίδευση των νέων.
Ας αναλύσουμε εδώ τον ευρύτατα διαδεδομένο  μύθο στον οποίο αναφέρεται η προέλευση της λύρας. Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο (Απολλόδωρος Γ’ 10-2) ο Ερμής αμέσως μετά την γέννησή του σε ένα σπήλαιο της Κυλλήνης, έκλεψε κρυφά τα βόδια που φυλούσε ο Απόλλωνας. Βλέποντας έξω από το σπήλαιο μια χελώνα, αφαίρεσε το όστρακό της, στερέωσε πάνω του χορδές από έντερο βοδιού και έτσι κατασκεύασε την λύρα. Όταν ο Απόλλωνας ανακάλυψε την κλοπή και παραπονέθηκε στον Δία, ο Ερμής προσέφερε την λύρα στον Απόλλωνα ο οποίος μαγεύθηκε από τον ήχο της.
Ο Νικόμαχος(1) αναφέρει πως ο Ερμής αφού κατασκεύασε την λύρα δίδαξε τον Ορφέα πως να παίζει, ο Ορφέας με την σειρά του δίδαξε τον Θάμυρη και τον Λίνο και ο τελευταίος τον Αμφίονα από την Θήβα.
Ο Αμφίων συνέδεσε το όνομά του με την κατασκευή των τειχών της επτάπυλης Θήβας. Σύμφωνα με την παράδοση (αναφέρεται στον Ησίοδο, Νικόμαχο, Ευριπίδη κ.α.) ο δίδυμος αδελφός του Αμφίονα, Ζήθος με την μυθική του δύναμη μετέφερε βράχους από τα βουνά, ενώ ο Αμφίων με την λύρα και το τραγούδι τις μάγευε, έτσι πού από μόνες τους στερεωνόταν πάνω στα τείχη. Με αυτόν τον τρόπο κτίσθηκαν τα τείχη της “επτάπυλης” Θήβας, χάρη στην επτάχορδη λύρα.
Μάλιστα κατά τον Παυσανία (Ελλάδος Περιήγησις Θ’ 17, 7), ο κοινός τάφος των διδύμων αδελφών βρισκόταν πάνω σε έναν λόφο βορειοανατολικά της Θήβας πού ονομαζόταν “Αμφίων”, και οι Θηβαίοι συνήθιζαν να δείχνουν τις πέτρες που τοποθετήθηκαν από μόνες τους ακολουθώντας το τραγούδι του Αμφίονα.
Τελικά τα ερωτήματα που τίθενται εύλογα είναι τα εξής:
Τί είναι αυτό που κατασκευάζει και δίνει ο Ερμής στον Απόλλωνα και στην συνέχεια στους ανθρώπους;
Είναι απλώς ένα μουσικό όργανο;
Τι σχέση έχει το μουσικό όργανο της λύρας με την τοποθέτηση ογκολίθων κατά την κατασκευή της “επτάπυλης” Θήβας;
Μήπως εκτός από τον τρόπο κατασκευής ενός αρμονικού μουσικού οργάνου, ο Ερμής δίνει και έναν αρμονικό τρόπο οικοδομικής πρακτικής που συνοδεύει τον Έλληνα στην μετέπειτα ιστορική του πορεία;
Προσπαθώντας να απαντήσω θα χρησιμοποιήσω μετασχηματισμούς με τη βοήθεια Ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ξεκινώ στο σχήμα 1, με την τυπική πρόσοψη ενός Ελληνικού Ναού. Στην συνέχεια στο σχήμα 2 η πρόσοψη αντιστρέφεται και κατόπιν στα σχήματα 3,4,5,6 συμπιέζεται κατά μήκος. Στο σχήμα η πρόσοψη μοιάζει με πλέον έναν κίονα. Στην συνέχεια ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία, δηλαδή “αποσυμπιέζοντας” στα σχήματα 7-12 καταλήγουμε σε μία λύρα !!!
Η αντιστοιχία Αέτωμα <-> Αντηχείο και Κίονες <-> Χορδές είναι προφανής!
Αέτωμα από τον ουρανό με κίονες να το συνδέουν με τα γήινα για τον Ναό, αντηχείο από την Γη με χορδές προς τα ουράνια για την λύρα.
Ο θεός Ερμής δεν κατασκευάζει και δίνει στον Απόλλωνα απλά ένα μουσικό όργανο, την λύρα. Δίνει συγχρόνως ένα πρότυπο δόμησης με υψηλή αισθητική. Η λύρα κατασκευαστικά και μορφολογικά περιέχει τους κώδικες οι οποίοι παράγουν αρμονικό και ρυθμικό αποτέλεσμα, είτε στην μουσική είτε στην αρχιτεκτονική.
Μάλιστα οι κώδικες αυτοί περιέχουν το χαρακτηριστικό της αυτομοιότητος. Το σχήμα 6, το οποίο προέρχεται από το σχήμα 1 (αέτωμα και κίονες στην πρόσοψη Ελληνικού Ναού), με αντιστροφή και στην συνέχεια “συμπίεση”, παρουσιάζει χαρακτηριστικά και φαίνεται σαν ένας κίονας επίσης.
Θεμελιώδη στοιχεία της μουσικής είναι ο ρυθμός και η αρμονία. Οι ίδιες όμως λέξεις, δηλαδή ρυθμός και αρμονία χρησιμοποιούνται και ως όροι της οικοδομικής.
Πράγματι στο λήμμα ρυθμός(2) βρίσκουμε: “κίνησις έμμετρος χρόνος – είτε επί ήχου είτε καθόλου επί χρόνου ή της κινήσεως τάξις – μέτρον, συμμετρία, αναλογία μερών εν στάσει ως και εν κινήσει – διευθέτησις, τάξις – η κατάστασις παντός πράγματος οίον η κατάστασις της ψυχής, διάθεσις – ο τρόπος σχηματισμού πράματος τινός”.
Στο λήμμα αρμονία(2) εξ’ άλλου βρίσκουμε “μέσον προς συναρμογήν, όπερ μετεχειρίζοντο όπως αι σανίδες του πλοίου ώσι καλώς συναρμοσμέναι προς άλληλας – εν τη ανατομική ή ένωσις δύο οστών δια απλής παραθέσεως – εν τοιχοδομία – σκελετός ιδίως επί ανθρωπίνου σκήνους – επί του νού, η ιδιοσυγκρασία – συμφωνία, συνομολογία – ωρισμένη κυβέρνησις, τάξις – συμφωνία ήχων – ιδιαίτερον είδος ή τρόπος μουσικής”.
Το δώρο του θεού Ερμή προς τον Απόλλωνα και στην συνέχεια προς τους ανθρώπους χρησιμοποιήθηκε με εξαιρετικό τρόπο κατά την αρχαιότητα. Αναπτύχθηκαν τα χαρακτηριστικά εκείνα των κωδίκων, τα οποία παρήγαγαν το “ωραίο” είτε στην μουσική είτε στην αρχιτεκτονική. Και το “ωραίο” αυτό ήταν πέρα και πάνω από πάσης φύσεως υποκειμενικά κριτήρια. Ήταν ωραίο για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, ηλικίας, θρησκείας, πολιτικού και πολιτιστικού επιπέδου. Η μοναδική προΰπόθεση γιά να διεγερθεί κάποιος αισθητικά ήταν να είναι άνθρωπος.
Η εποχή μας μπορεί να χαρακτηρισθεί ως εποχή μουσικής και αρχιτεκτονικής βαρβαρότητας. Υπάρχει μία γενικευμένη δίωξη αυτού που πρωτογενώς και αυθορμήτως ονομάζεται “ωραίο”. Η ανθρωπότητα οδηγείται εντέχνως στην υιοθέτηση “άλλων” προτύπων περί του “ωραίου”. Όμως η υιοθέτηση των “παρά φύσιν” προτύπων περί του “ωραίου” δεν φαίνεται να οδηγεί πουθενά. Προς το παρόν μόνο φαίνεται να προκαλεί στον άνθρωπο σύγχυση, έλλειψη δημιουργικότητας, άγχος, κατάθλιψη, αδυναμία παραγωγής ουσιαστικού πολιτισμού, αδυναμία προσέγγισης στην γνώση.
Ευτυχώς όμως η φύση αμύνεται. Ο άνθρωπος δεν κρατάει το δώρο του θεού Ερμή στο χέρι, αλλά το έχει μέσα του να συμπορεύεται, ένα με τους κώδικές του, στον χώρο και στον χρόνο.

ΠΗΓΗ.....

0 Ένας Έλληνας φαντάρος, σύμβολο των Αμερικανών στο Β΄ Παγκόμιο πόλεμο

Είναι ίσως η διασημότερη φωτογραφία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, τραβηγμένη από τον σπουδαίο Γιουτζίν Σμιθ. Δείχνει καλύτερα από κάθε άλλη τη γενναιότητα και το θάρρος του ανώνυμου Αμερικάνου φαντάρου που πολέμησε για την ελευθερία. Με το τσιγάρο να κρέμεται μάγκικα στα χείλη, και με ένα βλέμμα που τσακίζει κόκαλα, αυτός ο στρατιώτης έγινε το σύμβολο της μεγαλύτερης γενιάς των Αμερικάνων. Αυτός ο στρατιώτης, όμως, δεν είναι Αμερικανός, είναι ο Έλληνας Ευάγγελος Κλωνής!
Ο Ευάγγελος Κλωνής γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο της κοινότητας Πάστρας (της Κεφαλονιάς) το 1916. Ήταν το δεύτερο παιδί μιας φτωχής οικογένειας που συνολικά θα αποκτούσε οκτώ. Παράτησε το σχολείο στην Τρίτη Δημοτικού. Στα 14 του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου δούλευε ο μεγαλύτερος αδερφός του. Εκεί δούλεψε σαν εισπράκτορας στο λεωφορείο ενός άλλου Κεφαλλονίτη, του Γεράσιμου Αρσένη. Φορούσε την άσπρη του στολή και έκοβε τα εισιτήρια. Ότι έβγαζε το έστελνε στη μητέρα του, αλλά τα λεφτά ήταν λίγα. Μια μέρα, όταν ήταν 16 χρονών, το λεωφορείο είχε σταματήσει στον Πειραιά, και ο Βαγγέλης είδε κάτι ναύτες να μεταφέρουν ψώνια σ’ ένα καράβι. Ο Βαγγέλης πήγε αμέσως στον Αρσένη, του έδωσε τις εισπράξεις της ημέρας και του είπε: «Εγώ φεύγω. Πες στη μάνα μου ότι θα της στείλω λεφτά από την Αμερική». Και πήγε στο κρεοπωλείο, και φορτώθηκε ένα κομμάτι κρέας, και μπήκε σκυφτός στο καράβι, και κρύφτηκε στα αμπάρια.
Μετά από αρκετές περιπέτειες και με τη βοήθεια του καπετάνιου (ήταν κι αυτός κεφαλλονίτης) ο Βαγγέλης κατέληξε στο Λος Άντζελες. Στο Λος Άντζελες έπιασε δουλειά στο ανθοπωλείο ενός άλλου κεφαλονίτη, του Σπύρου Στεφανάτου (ο οποίος σήμερα ζει στην Κεφαλονιά –είναι 94 χρονών). Η πόλη όμως δεν του άρεσε –είχε πολύ κόσμο, και δεν είχε συνηθίσει. Μετακόμισε στο Ντένβερ του Κολοράντο, όπου δούλευε σαν πιατάς σε ένα εστιατόριο, και κάποια στιγμή πήρε και μια δικιά του καντίνα με χοτ-ντογκ και τα πούλαγε στο δρόμο.
Μια ελληνοπούλα τον ερωτεύτηκε, και ήθελε να τον παντρευτεί. Αυτός όμως αρνήθηκε –υποστήριξε ότι ήταν μικρός ακόμα, και έπρεπε να βοηθήσει την οικογένειά του στην Ελλάδα. Οπότε αυτή τον απείλησε ότι θα τον καταδώσει στις Αρχές, καθώς εξακολουθούσε να ζει και να δουλεύει στη χώρα παράνομα.
Έτσι ο Βαγγέλης έφυγε μετά από μια Οδύσσεια στην Αμερική επέστρεψε και πάλι στο Ντένβερ, όπου το κλίμα του άρεσε, ελπίζοντας ότι η κοπελιά θα είχε βρει κάποιον άλλο, και θα τον άφηνε ήσυχο. Έτσι έγινε, αλλά δεν έμελλε να μείνει ούτε εκεί για πολύ. Ένας κεφαλλονίτης φίλος του πρότεινε να πάνε στη Σάντα Φε του Νιου Μέξικο για να βρούνε κάποιους φίλους (κεφαλλονίτες φυσικά), και τον ακολούθησε.
Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: Εξακολουθούσε να είναι παράνομος. Όταν άρχισε ο Πόλεμος, βγήκε ένα νέο διάταγμα που καλούσε τους παράνομους μετανάστες να καταταγούν, με αντάλλαγμα την αμερικανική υπηκοότητα. Έτσι ο Βαγγέλης Κλωνής αποφάσισε να πάει στον πόλεμο.
Η θητεία του Βαγγέλη Κλωνή είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Ο Βαγγέλης Κλωνής, μετά την κατάταξή του, ταξίδεψε στο Fort Bliss στο Τέξας όπου εκπαιδεύτηκε με το στρατό ξηράς. Χάρη στις εντυπωσιακές του επιδόσεις (ήταν άριστος σκοπευτής) τον έστειλαν στην Βιρτζίνια, στη Βάση των Πεζοναυτών.
Στη συνέχεια πήγε στη Γιούμα της Αριζόνα, όπου εκπαιδεύτηκε στην έρημο, και μετά επέστρεψε στη Βάση της Βιρτζίνια με το Στρατό. Η εκπαίδευσή του είχε πια τελειώσει, και περίμενε να ακούσει που θα τον στείλουν, πιθανότατα στον Ειρηνικό, όταν ένας βαθμοφόρος ήρθε και τον βρήκε και του ζήτησε να μιλήσουν ιδιαιτέρως. «Σου έχω άσχημα νέα», του είπε. «Οι Γερμανοί σκότωσαν την οικογένειά σου στην Ελλάδα. Δεν έζησε κανείς. Μπορείς, αν θέλεις, να πάρεις μια άδεια και να επιστρέψεις στο σπίτι σου στην Σαντα Φε». Ο Βαγγέλης δεν ήθελε να πάει στην Σάντα Φε, μπορούσε να κλάψει κι εκεί που ήταν. Ζήτησε μόνο ένα πράγμα: «Στείλτε με στην Ευρώπη. Θέλω να πάω στους Γερμανούς».
Ο Κλωνής πολέμησε στην Αυστρία, την Πολωνία, τη Γερμανία, μπήκε στο Βερολίνο και το Παρίσι, ενώ υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι πήγε και στον Ειρηνικό. Για τίποτα από όλα αυτά δεν μιλούσε, όμως, δεμένος από όρκους και διαταγές. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που συνηγορούν ότι δεν ήταν ένας απλός φαντάρος. Πήρε ασυνήθιστα πολλά μετάλλια (η οικογένειά του αυτό τον καιρό προσπαθεί να εντοπίσει ακριβώς πόσα και ποια), και δέχτηκε και μια θερμότατη ευχαριστήρια επιστολή από τον Πρόεδρο Τρούμαν με ιδιόχειρη υπογραφή. Ο Νίκος Κλωνής έχει ρωτήσει δεκάδες βετεράνους, αλλά ακόμα δεν έχει βρει κανένα που έλαβε τέτοια επιστολή μετά τον πόλεμο.
Ο Βαγγέλης Κλωνής πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου του 1989. Κηδεύτηκε στα Κοριάνα, και όλοι όσοι τον ήξεραν κράτησαν μαζί τους ο καθένας τη δική του, προσωπική εικόνα γι’ αυτόν. Υπήρχε όμως μια άλλη εικόνα, πολύ διάσημη, που κυκλοφορούσε εδώ και χρόνια, αλλά κανείς δεν την είχε συνδέσει με τον Βαγγέλη. Μέχρι το 1991. «Μια μέρα», θυμάται η Κική Κλωνή, «είχα πάει με το Νίκο και τα εγγόνια μου στο εμπορικό κέντρο. Ο Νίκος είχε πάει να πάρει περιοδικά, κι εγώ πήγα με τα εγγόνια για να τους πάρω παιχνίδια. Κάποια στιγμή βλέπω το Νίκο να έρχεται τρέχοντας. «Μάνα τρέχα!» φώναζε. «Ο πατέρας!» Και εκεί, στο εξώφυλλο του περιοδικού Life, ήταν ο άντρας μου, με στρατιωτικό κράνος και ένα τσιγάρο στο στόμα, και κοίταζε βλοσυρά προς τα πίσω».
Ο αμερικανός φωτογράφος Γιουτζίν Σμιθ πήρε διάσημες φωτογραφίες από τον πόλεμο, ανάμεσα στις οποίες και δύο λήψεις του Βαγγέλη Κλωνή: Η φωτογραφία με το τσιγάρο, και η εικόνα με το παγούρι, η οποία πριν από λίγα χρόνια έγινε γραμματόσημο στις ΗΠΑ.[usa.greekreporter.gr, Φωτο: Ο Κλώνης εξώφυλλο του LIFE το 1944, ΑΠΕ-ΜΠΕ]

ΠΗΓΗ......

0 ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΡΤ ΧΟΥΝΤΑΣ-ΣΤΑΗ (ΕΡΤ 1983)

0 ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ

Με τον πατέρα του Αριστοτέλη Ωνάση

Ο Αλέξανδρος Ωνάσης, μοναχογιός και διάδοχος του πιο γνωστού ίσως κροίσου όλων των εποχών, του Αριστοτέλη Ωνάση, σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα σε ηλικία μόλις 25 ετών. Η σύντομη ζωή του αλλά και ο τραγικός- σχεδόν μυστηριώδης- θάνατός του, θυμίζουν, όπως έχει λεχθεί, «ελληνική τραγωδία».
Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1948 από τον πρώτο γάμο του Αριστοτέλη με την Αθηνά (Τίνα) Λιβανού. Αν και πέρασε ξένοιαστα παιδικά χρόνια, οι σχέσεις του με τον πολυάσχολο και διάσημο πατέρα του δεν ήταν πάντα οι καλύτερες δυνατές.
Ο Αριστοτέλης, παρά το γεγονός ότι είχε
ιδιαίτερη αδυναμία στον Αλέξανδρο και τον έπαιρνε από μικρό μαζί του στις επιχειρήσεις (στις αρχές του '70 είχε αναθέσει στο γιο του τη γενική διεύθυνση της Ολυμπιακής Αεροπορίας) δεν ενέκρινε ποτέ τη σχέση του με την κατά 16 χρόνια μεγαλύτερή του Φιόνα Κάμπελ-Τίσεν. Λάτρης της ταχύτητας και της περιπέτειας, ο Αλέξανδρος είχε λατρεία στα ακριβά σπορ αυτοκίνητα, ενώ πιλοτάριζε ο ίδιος αεροπλάνο, κάτι που έμελλε να σταθεί μοιραίο.
"Πλήρωσε" την αδυναμία του για τα αεροπλάνα με τη ζωή του: στις 22 Ιανουαρίου του 1973 το αεροπλάνο που πιλοτάριζε, ένα αμφίβιο Piaggio 136, κατέπεσε λίγα λεπτά μετά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο του Ελληνικού. Ο Αλέξανδρος τραυματίστηκε βαριά, διακομίστηκε στο ΚΑΤ και άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Ιανουαρίου του 1973 στις 19.00 το απόγευμα.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης μόλις έμαθε το θλιβερό μαντάτο στη Νέα Υόρκη κατέρρευσε. Βρήκε τη δύναμη όμως να υποστηρίξει ότι το δυστύχημα δεν ήταν τυχαίο και ότι γιος του έπεσε θύμα εγκληματικής ενέργειας. Οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν αργότερα, όταν και τα τρία πορίσματα που εκδόθηκαν για το δυστύχημα συνέκλιναν στη διαπίστωση ότι προκλήθηκε από την ανάποδη τοποθέτηση των πηδαλίων κλίσεως, με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να μην υπακούει στις εντολές του πιλότου. Ο Ωνάσης επικήρυξε τους δολοφόνους του γιου του, με 1.000.000 δολάρια, επικήρυξη που ισχύει μέχρι σήμερα.
Αμέσως φούντωσε και η συνωμοσιολογία. Ως «δολοφόνοι» του Αλέξανδρου Ωνάση έχουν υποδειχθεί κατά καιρούς η CIA, ο Σταύρος Νιάρχος, το καθεστώς των Συνταγματαρχών, ακόμη και οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή. Για το δυστύχημα κατηγορήθηκαν επτά μηχανικοί της Ολυμπιακής, που αθωώθηκαν στις 7 Νοεμβρίου του 1977, με απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης τάφηκε στον Σκορπιό και δύο χρόνια αργότερα τον ακολούθησε ο πατέρας του, που δεν συνήλθε ποτέ από το θάνατο του γιου του. Στη μνήμη του μοναχογιού του, ο Αριστοτέλης Ωνάσης συνέστησε το ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάσης» με έδρα το Βαντούζ του Λιχτενστάιν και κεντρικά γραφεία στην Αθήνα. Από τα κέρδη της οικονομικής αυτοκρατορίας Ωνάση, το ίδρυμα χορηγεί υποτροφίες και χρηματοδοτεί διάφορα έργα κοινωφελούς χαρακτήρα.

ΠΗΓΗ.... 

Ποιες είναι οι πιο επιτυχημένες ιστορίες στη διατήρηση ενός είδους;

Υπάρχουν πολλές ιστορίες αποκατάστασης πληθυσμών σε πολλές χώρες, από τον αμερικανικό φαλακρό αετό στον Άρχοντα του Νησιού Howe και στον καμποτζιανό πελεκάνο.
Μια από τις πιο επιτυχημένες είναι το αυστραλιανό καγκουρό Onychogalea fraenata, το οποίο θεωρούσαν εξαφανισμένο μέχρι που ανακαλύφθηκε ένας εναπομείναντας πληθυσμός στο Κουίνσλαντ στα μέσα του 1970 και οι επιστήμονες κατάφεραν να τον διασώσουν. Από τα φυτά ξεχωρίζει το αυστραλιανό πεύκο. Θεωρούνταν εξαφανισμένο από καιρό, αλλά ανακαλύφθηκε σε μία μόνο τοποθεσία, η οποία ακόμα κρατείται μυστική. Η επιβίωσή του διασφαλίζεται μέσα από δείγματα που καλλιεργούνται από σπόρους και τώρα διανέμονται σε όλο τον κόσμο.
-------
Μπορούν τα λουλούδια να μας πουν την ώρα;

Υπάρχει ένα ρολόι που λειτουργεί χωρίς γρανάζια, χαλαζίες και ηλεκτρονικά τσιπ. Ένα ρολόι από λουλούδια.
Έχει ωστόσο δύο μειονεκτήματα: δεν καλύπτει όλες τις ώρες της ημέρας, ενώ η συννεφιά μπορεί να υπονομεύσει την αξιοπιστία του. Πού βασίζεται ο μηχανισμός του; Στους λεγόμενους κιρκαδικούς ρυθμούς, χάρη στους οποίους τα πέταλα των λουλουδιών ανοίγουν και κλείνουν σε περιοδική βάση κάθε εικοσιτετράωρο. Αυτά τα «ρολόγια» ανακαλύφτηκαν το 1729 από τον αστρονόμο Ζαν-Ζακ Ντ’ Ορτού ντε Μαρέν. Ένα χρόνο αργότερα ο Σουηδός φυσιοδίφης Κάρολος Λινναίος (1707-1778) εκμεταλλεύτηκε την εν λόγω ανακάλυψη και την παρατηρητικότητά του, για να φυτέψει στον κήπο του διαφορετικά λουλούδια τα οποία άνοιγαν και έκλειναν διαδοχικά κατά τη διάρκεια της ημέρας, δίνοντας την εντύπωση ότι ήταν δείκτες ρολογιού. Οι βοτανολόγοι αποδίδουν το άνοιγμα και το κλείσιμο των πετάλων στο λεγόμενο μηχανισμό της φωτοναστίας, κινήσεις των φυτών που πυροδοτούνται από φωτεινά ερεθίσματα.
--------
Γιατί η πίτσα είναι στρογγυλή;

Ο πρόγονος της πίτσας γεννήθηκε στην αρχαία Αίγυπτο, όπου ανακαλύφθηκε το ζύμωμα του ψωμιού. Ήταν ένα είδος στρογγυλής πίτας που στο σχήμα και στο χρώμα θύμιζε τον ηλιακό δίσκο. Ψηνόταν σε πυρωμένες πέτρες κι αργότερα στο φούρνο.

Και οι Έλληνες έτρωγαν ένα είδος στρογγυλής πίτσας που αποκαλούσαν μάζα, ενώ οι Ρωμαίοι μαγείρευαν πίτες ζυμαρικών που ονόμαζαν πλακέντα και όφα. Η τελευταία παρασκευαζόταν από κριθάρι και νερό. Στις θρησκευτικές τελετές των πρώτων χριστιανικών χρόνων χρησιμοποιούνταν άζυμα ψωμιά σε κυκλικό σχήμα.

Γύρω στο έτος 1000 άρχισαν να μιλούν για picea (ψωμί λεπτό και στρογγυλό, αρτυσμένο με λάδι ή λαρδί και βότανα). Λίγο αργότερα η λέξη picea έγινε πίτσα, αλλά το σημερινό κλασικό σχήμα της το οφείλουμε στους φουρνάρηδες της Νάπολης του 18ου και 19ου αιώνα καθώς και στην εισαγωγή της ντομάτας από την Αμερική.

 Η στρογγυλή φόρμα με τα χοντρά και ανασηκωμένα άκρα επέτρεπε στην πίτσα να διπλώνεται σε τρίγωνο για να συγκρατεί τη στρώση της ντομάτας και να διατηρείται ζεστή, ώστε να την τρώει κάποιος στο δρόμο.

---------

Γιατί οι γενιές αλλάζουν κάθε 25 χρόνια;

Πρόκειται για στατιστική σύμβαση. Τα 25 χρόνια επιλέχθηκαν ως η πιο πιθανή ηλικία του πρώτου τοκετού μιας γυναίκας. Ο αριθμός υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί στο μέσο όρο του πληθυσμού.

Φυσικά υπάρχουν πολιτιστικές και τοπικές διαφοροποιήσεις οι οποίες είτε αυξάνουν είτε μειώνουν την ηλικία της πρώτης εγκυμοσύνης, συντομεύοντας ή επιμηκύνοντας το χρόνο που μεσολαβεί από τη μια γενιά στην άλλη. Στην Ευρώπη αυτή η ηλικία είναι μεγαλύτερη και κυμαίνεται γύρω στα 29 χρόνια.

Τον υψηλότερο μέσο όρο έχει η Iρλανδία (30,2 χρόνων) και το χαμηλότερο η Aυστρία (27,8). Η Eλλάδα βρίσκεται κάτω από το μέσο, με ηλικία πρώτου τοκετού τα 28,4 χρόνια.
--------
Σε ποια ηλικία μαθαίνουμε να είμαστε σεμνοί;

Γύρω στα οχτώ. Μέχρι αυτή την ηλικία το παιδί έχει ανάγκη από επαίνους ακόμα και για το παραμικρό, υπογραμμίζοντας και το πιο μικρό του κατόρθωμα. Μεγαλώνοντας μαθαίνει ότι το να είναι κάποιος μετριόφρων είναι κοινωνικά χρήσιμο και τον βοηθά να γίνεται αποδεκτός από τους άλλους, κυρίως τους συνομηλίκους του.

Μια από τις πιο πρόσφατες έρευνες σχετικά με το θέμα αυτό διενεργήθηκε από ερευνητές του πανεπιστημίου του Σάσεξ (Αγγλία) και παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της British Psychological Society.

Οι ερευνητές έδειξαν σε παιδιά ηλικίας 8-11 ετών ταινίες μικρού μήκους στις οποίες άλλα παιδιά αντιδρούσαν στους επαίνους δείχνοντας άλλοτε υπερηφάνεια κι άλλοτε σεμνότητα.

Tα εντεκάχρονα παιδιά έδειξαν φανερά ότι υιοθετούν τη δεύτερη συμπεριφορά, αποδεικνύοντας ότι σ' αυτή την ηλικία η σεμνότητα θεωρείται μια από τις θεμελιώδεις πτυχές της κοινωνικής συνύπαρξης.

Η αποφυγή υπερτονισμού των προσωπικών επιτευγμάτων και η εκδήλωση ενδιαφέροντος για την ψυχολογική κατάσταση του άλλου χρησιμεύουν, κατά τους ψυχολόγους, στην ανάπτυξη στενών δεσμών φιλίας με συνομηλίκους, δεσμοί άγνωστοι στα μικρότερα παιδιά. 

ΠΗΓΗ....